Przekleństwo Swietłany. Historia córki Stalina
25,00 zł
„Mój ojciec zabił tyle ludzi, łącznie z moim wujkami i ciociami. Nigdy mu tego nie wybaczę. Zniszczył mi życie. Gdziekolwiek się znajdę, zawsze będę jego więźniem politycznym”. Pasjonująca biografia oparta na świadectwach licznych uczestników wydarzeń i niepublikowanej korespondencji, na polskich i rosyjskich archiwach, a także na dokumentach odtajnionych ostatnio przez FBI i CIA.
1 w magazynie
| Autor dzieła | Beata de Robien |
| Wydawnictwo | Sonia Draga |
| Seria | |
| Rok wydania | 2018 |
| Wymiary | 210 x 150 mm |
| Ilość stron | 545 |
| Numer ISBN | 9788381103053 |
| Typ okładki | Twarda |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Bardzo dobra |
| Uwagi techniczne |
„Mój ojciec zabił tyle ludzi, łącznie z moim wujkami i ciociami. Nigdy mu tego nie wybaczę. Zniszczył mi życie. Gdziekolwiek się znajdę, zawsze będę jego więźniem politycznym”.
Podobne produkty
To wzruszająca autobiograficzna opowieść, dramatyczna i liryczna zarazem, o dzieciństwie w cieniu zagłady, absurdach totalitaryzmu, idealizmie, rozpaczy i dojrzewaniu. To także pisane z czułością wspomnienie o najbliższych, portret Arbatu i Moskwy, która już nie istnieje.
Przedmiotem zawartych w książce tekstów jest analiza postaci reżyserek w ujęciu indywidualnym oraz w kontekście kinematografii poszczególnych krajów, potraktowanych całościowo lub w sposób przekrojowy.
Barbara Krafftówna stworzyła jeden z najciekawszych i zapadających w pamięć portretów kobiecych w kinie – Felicję w „Jak być kochaną”. Wzorcowa aktorka w dramatach Witkacego. Pierwsza odtwórczyni Gombrowiczowskiej tytułowej „Iwony, księżniczki Burgunda” i wykonawczyni słynnego walca „Embarras”. Niezapomniana aktorka legendarnego Kabaretu Starszych Panów, która przeklinała Bohdana Łazukę, szarpała bas i nudziła się w czasie deszczu...
Stanisław Witkiewicz na przełomie XIX i XX wieku był jednym z najbardziej znanych i cenionych autorytetów. Nie wahał się wypowiadać na tematy z pozoru odległe - dotyczące sztuki, artystów, polskiego społeczeństwa, instytucji kościoła katolickiego, niepodległości. Kiedy dziś - po ponad stu latach czytamy jego teksty - ze zdumieniem odkrywamy jak bardzo są aktualne. Nadal trudno nam zdefiniować pojęcie sztuki, oddzielić artystów wybitnych od wylansowanych, odnaleźć miejsce dla siebie i naszych narodowych wartości wśród nasilających się na całym świecie przejawów ojkofobii i ksenofobii.