Przechodzimur
11,00 zł
Opowiadania w tomie „Przechodzimur” należą w większości do gatunku literatury fantastycznej, ale bardzo specyficznego rodzaju, a groteska i fantastyka sięgają w nich absurdu. Życie zwykłych szarych mieszczan-których moralność pisarz tak zjadliwie wyszydza-nabiera w tych historiach cech fantastyczności na skutek niezwykłych, cudownych zdarzeń. Skromny urzędnik ma dar przenikania murów, bohaterka „Sabinek”-dar wszechobecności, bohater „Dekretu” na skutek przesunięcia czasu miota się pomiędzy teraźniejszością a przeszłością.
1 w magazynie
| Autor dzieła | Marcel Ayme |
| Wydawnictwo | Książka i Wiedza |
| Seria | Z kolibrem, tom 52 |
| Rok wydania | 1979 |
| Wymiary | 165 x 115 mm |
| Ilość stron | 220 |
| Numer ISBN | |
| Typ okładki | Miękka |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Bardzo dobra |
| Uwagi techniczne | Drobne przygięcia grzbietu i lekkie przybrudzenia pieczątka poprzedniego właściciela i podpis. |
Opowiadania w tomie „Przechodzimur” należą w większości do gatunku literatury fantastycznej, ale bardzo specyficznego rodzaju, a groteska i fantastyka sięgają w nich absurdu. Życie zwykłych szarych mieszczan-których moralność pisarz tak zjadliwie wyszydza-nabiera w tych historiach cech fantastyczności na skutek niezwykłych, cudownych zdarzeń. Skromny urzędnik ma dar przenikania murów, bohaterka „Sabinek”-dar wszechobecności, bohater „Dekretu” na skutek przesunięcia czasu miota się pomiędzy teraźniejszością a przeszłością.
Podobne produkty
Proza Pilcha przypomina, że życie składa się ze złudzenia wieczności i z przerażającej utraty tego złudzenia.„Żółte światło” łączy wątki ściśle autobiograficzne z zupełnie fantastycznymi. Pilch eksploruje, eksploatuje i przetwarza własny życiorys i dotychczasową twórczość, kreując z nich literaturę najwyższej próby. To proza zgubna i uzależniająca. Krystalicznie czysta i szlachetnie zmącona.
"Proza Saramonowicz imponuje logiką konstrukcji, nieodległej od logiki okrucieństwa. Nie zna łatwych pocieszeń, nadziei zbawienia i życia wiecznego. Próżnię po nich wypełnia grymas materii. Zapuścić w tę czeluść wzrok - to jedyny dostępny nam bunt." (Jan Gondowicz)
"Przy pisaniu tej książki osiągnąłem najwyższy dla mnie poziom rzemiosła i techniki, którego nigdy potem nie prześcignąłem. Ówczesna wojna wyrwała mnie z tamtej drogi rozwoju." (Hermann Hesse)
Najgorętsze lato stulecia. Mała, biedna osada zagubiona wśród łanów pszenicy. Sześcioro dzieci przemierza na rowerach rozżarzoną, wymarłą okolicę. Wśród morza kłosów kryje się sekret...