Prasa Powstania Warszawskiego
50,00 zł
Prasa powstańcza ukazywała się od pierwszych dni Powstania Warszawskiego do 5 października 1944 roku. W czasie tych wielkich dni walki o wolność, prasa pełniła szczególną rolę: informowała o przebiegu walk, była źródłem informacji o sytuacji w kraju i na frontach, była również miejscem dyskusji ideologicznych i sporów politycznych.
1 w magazynie
| Autor dzieła | Tadeusz Skoczek |
| Wydawnictwo | Muzeum Niepodległości |
| Seria | |
| Rok wydania | 2014 |
| Wymiary | |
| Ilość stron | 224 |
| Numer ISBN | |
| Typ okładki | Twarda |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Nowa |
| Uwagi techniczne | UNIKAT - książka trudno dostępna w formie tradycyjnej (papierowej) |
Prasa powstańcza ukazywała się od pierwszych dni Powstania Warszawskiego do 5 października 1944 roku. Część pism była bezpośrednią kontynuacją prasy konspiracyjnej, ale większość powstała z potrzeby chwili. Wydawana była także przez różne ugrupowania polityczne, organizacje wojskowe, a także organizacje społeczne. W czasie tych wielkich dni walki o wolność, prasa pełniła szczególną rolę: informowała o przebiegu walk, była źródłem informacji o sytuacji w kraju i na frontach, była również miejscem dyskusji ideologicznych i sporów politycznych.
Publikacja zawiera ilustracje dokumentujące stan prac konserwatorskich na dokumentach przechowywanych przez muzeum.
Podobne produkty
Dlaczego Szloma Szwarcbard - w maju 1926 roku w Paryżu - zamordował atamana Symona Petlurę i dlaczego francuski sąd go uniewinnił? W książce tej rozważa się racje i postawy bohaterów tamtych zdarzeń z rozmaitych perspektyw, niczego nie rozstrzygając i nie ferując wyroków...
Na tronie zasiadali ludzie o rozmaitych charakterach - wybitni, słabi, intryganci; autorka pisze o fałszywych carskich synach i dworskich spiskach, o wyzysku poddanych i buntach, odsłania kulisy władzy, odkrywa misternie prowadzone intrygi. Opowieść kończy się w dniu, w którym dokonano brutalnego mordu na ostatnim władcy Rosji, Mikołaju II i jego rodzinie. Niewiele znamy kronik rodzinnych, które mogłyby dorównać dziejom rodu Romanowów pod względem liczby wydarzeń zarówno tragicznych, jak i pełnych chwały.
Bezpieczeństwo kulturowe jest czymś więcej niż prostą sumą bezpieczeństwa poszczególnych jednostek. Stanowi nową jakość. Wynika z tego prawidłowość dotycząca różnicy między bezpieczeństwem kulturowym, a społecznym. Obszar Islamskiej Republiki Afganistanu nabiera w tym kontekście nowego znaczenia. Operacje militarne prowadzone w odmiennym środowisku kulturowym wymagają solidnej i merytorycznej wiedzy o tym regionie.
Autorzy szczegółowo przeanalizowali przygotowania fortyfikacyjne poszczególnych państw do wojny, ukazali ewolucję sztuki budowania umocnień podczas wojny, omówili cechy charakterystyczne twierdz i fortów. Skupili się przede wszystkim na umocnieniach niemieckich, rosyjskich i francuskich. W książce umieszczono liczne szkice, zdjęcia, schematy i mapki. POZYCJA UNIKALNA.