Polscy szpiedzy (wyd. kieszonkowe)
18,00 zł
Dlaczego kontrwywiad II RP uznał swojego najlepszego agenta za zdrajcę? Kogo naprawdę kochała Krystyna Skarbek? Czy pułkownik Kukliński brał pieniądze od CIA za swoją działalność? Kto korzystał ze szpiegowskich zdobyczy Mariana Zacharskiego? Jak wyglądała nauka w Szkole Szpiegów w Starych Kiejkutach? Napoleon Bonaparte twierdził, że dla żołnierzy ma ordery, dla szpiegów natomiast tylko złoto. Czasy się jednak zmieniły, a wraz z nimi postrzeganie tego zawodu, który raczej można by było nazwać sposobem na życie.
1 w magazynie
| Autor dzieła | Sławomir Koper, Arek Biedrzycki |
| Wydawnictwo | Bellona |
| Seria | |
| Rok wydania | 2018 |
| Wymiary | 175 x 110 mm |
| Ilość stron | 309 |
| Numer ISBN | 978-83-11-15935-8 |
| Typ okładki | Miękka |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Bardzo dobra |
| Uwagi techniczne | Wydanie kieszonkowe. |
Dlaczego kontrwywiad II RP uznał swojego najlepszego agenta za zdrajcę? Kogo naprawdę kochała Krystyna Skarbek? Czy pułkownik Kukliński brał pieniądze od CIA za swoją działalność? Kto korzystał ze szpiegowskich zdobyczy Mariana Zacharskiego? Jak wyglądała nauka w Szkole Szpiegów w Starych Kiejkutach?
Napoleon Bonaparte twierdził, że dla żołnierzy ma ordery, dla szpiegów natomiast tylko złoto. Czasy się jednak zmieniły, a wraz z nimi postrzeganie tego zawodu, który raczej można by było nazwać sposobem na życie.
Sławomir Koper i Arek Biedrzycki, reżyser Polskich szpiegów, przedstawiają książkę napisaną na podstawie scenariuszy Sławomira Kopra dla tego serialu. To literacka wersja telewizyjnej superprodukcji, znacznie rozszerzona w stosunku do ekranowego pierwowzoru. Z tego też powodu dowiemy się znacznie więcej o polskich agentach działających po obu stronach barykady. O tragicznych losach rotmistrza Sosnowskiego, triumfach i dramacie Krystyny Skarbek, dylematach Romana Czerniawskiego, czy też życiu prywatnym pułkownika Kuklińskiego. A także o największej mistyfikacji służb PRL (sprawa Andrzeja Czechowicza) i o systemie „wtórników”, czyli podstawianiu agentów w miejsce żyjących realnie osób (Jerzy Kaczmarek).
Podobne produkty
"Pedagogika pamięci, nazywana również pedagogiką miejsc pamięci, staje się stopniowo względnie samodzielnym obszarem teorii i praktyki edukacyjnej. W warstwie teoretycznej nawiązuje ona do tez niemieckiego socjologa i filozofa – Teodora W. Adorna, który w kontekście rozrachunku moralnego ze spuścizną nazizmu podkreślał wagę kształcenia osobowości autonomicznej, samokrytycznej i nonkonformistycznej.
Krótki pobyt Napoleona w Międzyrzeczu mógłby się zakończyć fatalną katastrofą dla Francji. Radca podatkowy Sprengepiel, pruski patriota, powiązał bowiem plan zastrzelenia cesarza Francuzów. Uważał go bowiem za tyrana i sprawcę wszystkich nieszczęść Prus. Pożyczył od miejscowego murarza Buttela rusznicę i ulokował się z nią na wieży ratuszowej, w znajdującej się tam celi więziennej, w odległości 15 stóp od domu Vollnera.
"Co zostaje z Auschwitz" to trzecia część trylogii Giorgio Agambena, w której centralną rolę odgrywa figura Homo Sacer – człowieka całkowicie odartego z godności, który jest już tylko nagim życiem. Ekstremalną formą Homo Sacer był więzień obozu koncentracyjnego tuż przed swoją ostatnią drogą do komory gazowej („muzułman”). Jak żywy trup, budził już tylko niechęć.
Monografia bitwy stoczonej 24 stycznia 1588 pomiędzy wojskami pretendenta do tronu polskiego po śmierci Stefana Batorego, arcyksięcia austriackiego Maksymiliana III Habsburga, a armią Rzeczypospolitej dowodzoną przez hetmana wielkiego koronnego Jana Zamoyskiego, stronnika Zygmunta III Wazy.