Podstawy psychofarmakologii
300,00 zł
Kolejna książka niezrównanego mistrza dydaktyki psychofarmakologicznej — Stephena M. Stahla. Tym razem rzecz dotyczy stosowania leków przeciwpsychotycznych i normotymicznych w praktyce klinicznej.
Wykorzystując piktogramy i kolory, stanowiące barwne wyróżniki przedstawianych informacji, Autor przytacza najbardziej przydatne dla praktyki klinicznej dane dotyczące dwudziestu leków.
1 w magazynie
| Autor dzieła | Stephen Stahl |
| Wydawnictwo | Via Medica |
| Seria | |
| Rok wydania | 2007 |
| Wymiary | 210 x 145 mm |
| Ilość stron | 134 |
| Numer ISBN | 978-83-60945-42-1 |
| Typ okładki | Miękka |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Bardzo dobra |
| Uwagi techniczne |
Kolejna książka niezrównanego mistrza dydaktyki psychofarmakologicznej — Stephena M. Stahla. Tym razem rzecz dotyczy stosowania leków przeciwpsychotycznych i normotymicznych w praktyce klinicznej. Wykorzystując piktogramy i kolory, stanowiące barwne wyróżniki przedstawianych informacji, Autor przytacza najbardziej przydatne dla praktyki klinicznej dane dotyczące dwudziestu leków. Są to leki przeciwpsychotyczne nowej generacji (amisulpryd, aripiprazol, klozapina, kwetiapina, olanzapina, perospiron, risperidon, ziprasidon i zotepina), klasyczne leki normotymiczne, takie jak lit, karbamazepina, walproiniany i lamotrigina, oraz nowe leki o działaniu przeciwdrgawkowym, które mogą mieć zastosowanie w chorobie afektywnej dwubiegunowej (gabapentyna, lewetiracetam, okskarbamazepina, topiramat, zonisamid) lub w zaburzeniach lękowych (pregabalina). Nie jest jasne, dlaczego spośród typowych leków przeciwpsychotycznych została wybrana jedynie cyjamemazyna, skoro wiele z tych środków jest nadal bardzo popularnych w psychiatrycznej praktyce klinicznej, a w ostatnim słynnym badaniu CATIE perfenazyna pod wieloma względami spisała się nie gorzej niż leki przeciwpsychotyczne nowej generacji. Być może dlatego, że obecnie wyłącznie w odniesieniu do niektórych atypowych leków przeciwpsychotycznych można również używać nazwy „lek normotymiczny”. W największym stopniu kryteria takie spełniają klozapina, olanzapina i kwetiapina.
Treść książki nie skupia się tylko na lekach stosowanych w Stanach Zjednoczonych i zaaprobowanych przez FDA, ale uwzględnia także niektóre leki „europejskie” (amisulpryd, cyjamemazyna, zotepina), a nawet japońskie (perospiron)…
Podobne produkty
Jan Kepler najbardziej znany jest z nazwanych jego nazwiskiem praw ruchu planet, skodyfikowanych przez późniejszych astronomów na podstawie jego prac "Astronomia nova", "Harmonices Mundi" i "Epitome astronomiae Copernicanae". Prawa te wykorzystano do potwierdzenia słuszności teorii grawitacji Izaaka Newtona. Niniejsza praca była pierwszym większym dziełem badacza.
"Co zostaje z Auschwitz" to trzecia część trylogii Giorgio Agambena, w której centralną rolę odgrywa figura Homo Sacer – człowieka całkowicie odartego z godności, który jest już tylko nagim życiem. Ekstremalną formą Homo Sacer był więzień obozu koncentracyjnego tuż przed swoją ostatnią drogą do komory gazowej („muzułman”). Jak żywy trup, budził już tylko niechęć.
Jako mądry i świetnie znający swoją dziedzinę terapeuta, dr Lusterman w klarowny sposób wyjaśnia złożoną dynamikę zdrady. Dostarcza obojgu partnerom cennych wskazówek, które pozwolą im stopniowo odbudować wzajemne zaufanie i stworzyć lepszy związek, a wielu ludziom napisać szczęśliwe zakończenie bolesnej historii.
Książka ta jest zbiorem tekstów poświęconych problemom współczesnej filozofii. Zawiera rozważania dotyczące kwestii metafizyki i moralności oraz pojęcia prawdy, znaczenia i interpretacji. Mówi zarówno o filozofach dawniejszych, jak i dzisiejszych. Kwestie tu poruszane znajdują się w centrum nowoczesnego życia intelektualnego.