Patrzę i wspominam
28,00 zł
„Jeśli ja, po rozstaniu z teatrem, nie umarłam, to tylko dlatego, że nadal chciałam się uczyć. Jak mam teraz żyć, nie tonąc we wspomnieniach, w tęsknotach za oklaskami czy w smutkach losowo pogłębiającej się samotności?… Jak stworzyć w myślach nieegocentryczne, a zatem lepsze, bo mądrzejsze, jutro? Którejś nocy przyśniło mi się, że Ktoś skrzydlaty potrafi to robić bezbłędnie.” – fragment książki.
1 w magazynie
| Autor dzieła | Nina Andrycz |
| Wydawnictwo | Książka i Wiedza |
| Seria | |
| Rok wydania | 2012 |
| Wymiary | 230 x 130 mm |
| Ilość stron | 455 |
| Numer ISBN | 9788305136105 |
| Typ okładki | Twarda |
| Stan obwoluty | Bardzo dobry |
| Stan ogólny książki | Bardzo dobra |
| Uwagi techniczne | Obwoluta w stanie BDB-, niewielkie otarcia i ślady magazynowania. |
„Jeśli ja, po rozstaniu z teatrem, nie umarłam, to tylko dlatego, że nadal chciałam się uczyć. Jak mam teraz żyć, nie tonąc we wspomnieniach, w tęsknotach za oklaskami czy w smutkach losowo pogłębiającej się samotności?… Jak stworzyć w myślach nieegocentryczne, a zatem lepsze, bo mądrzejsze, jutro? Którejś nocy przyśniło mi się, że Ktoś skrzydlaty potrafi to robić bezbłędnie.” – fragment książki.
Podobne produkty
Antologia pism wybitnego znawcy sztuki, filozofa i estetyka. Obok tekstów Tatarkiewicza, poświęconych sztuce i estetyce, znalazły się tu fragmenty jego intelektualnej autobiografii; Staje się ona swoistym przewodnikiem po wyborze prac teoretycznych filozofa.
Stanisław Witkiewicz na przełomie XIX i XX wieku był jednym z najbardziej znanych i cenionych autorytetów. Nie wahał się wypowiadać na tematy z pozoru odległe - dotyczące sztuki, artystów, polskiego społeczeństwa, instytucji kościoła katolickiego, niepodległości. Kiedy dziś - po ponad stu latach czytamy jego teksty - ze zdumieniem odkrywamy jak bardzo są aktualne. Nadal trudno nam zdefiniować pojęcie sztuki, oddzielić artystów wybitnych od wylansowanych, odnaleźć miejsce dla siebie i naszych narodowych wartości wśród nasilających się na całym świecie przejawów ojkofobii i ksenofobii.
Kajetan Wojciechowski (1786-1848) wywodził się z drobnej szlachty polskiej, która w dobie napoleońskiej dostarczyła najwięcej żołnierzy i oficerów kawalerii narodowej. Należał do tych polskich "desperados", którzy pomogli Bonapartemu zdobyć Europę i przegalopowali ją wzdłuż i wszerz, a których - kiedy słońce imperium skrwawiło się i zaszło - furmankami odwieziono do ponownie tracącego wolność domu.
Wstrząsająca historia życia Liesabeth Otto – dziewczynki z Prus Wschodnich, która po stracie rodziców jest zdana tylko na siebie. Zajmuje się włóczęgostwem i zbieractwem, tak jak wiele jej podobnych „Wolfkinder” – „Wilczych dzieci”. Dokumentalny film o dawnym "wilczym dziecku" zdobył prestiżową nagrodę World Television Award.