Pan Jerzy. Śladami niespiesznego przechodnia
21,00 zł
Książka o Jerzym Stempowskim (1893-1969), znakomitym eseiście i epistolografie – jednym z najwybitniejszych w literaturze polskiej XX wieku. Zawiera wybór szkiców osób, które go znały i korespondowały z nim. Autorami są m.in. Józef Czapski, Jerzy Giedroyc, Gustaw Herling-Grudziński, Jan Kott, Czesław Miłosz, Tymon Terlecki, Erwin Axer, Mira Zimińska, Wiktor Woroszylski…
1 w magazynie
| Autor dzieła | Jerzy Timoszewicz (wybór i opracowanie) |
| Wydawnictwo | Biblioteka Więzi |
| Seria | |
| Rok wydania | 2005 |
| Wymiary | 210 x 155 mm |
| Ilość stron | 330 |
| Numer ISBN | 83-88032-82-8 |
| Typ okładki | Miękka |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Bardzo dobra |
| Uwagi techniczne |
Książka o Jerzym Stempowskim (1893-1969), znakomitym eseiście i epistolografie – jednym z najwybitniejszych w literaturze polskiej XX wieku. Zawiera wybór szkiców osób, które go znały i korespondowały z nim. Autorami są m.in. Józef Czapski, Jerzy Giedroyc, Gustaw Herling-Grudziński, Jan Kott, Czesław Miłosz, Tymon Terlecki, Erwin Axer, Mira Zimińska, Wiktor Woroszylski. Większość z zamieszczonych tu 44 tekstów ukazała się na emigracji i tylko nieliczne przedrukowane zostały potem w kraju. Książkę otwierają fragmenty „Pamiętnika” ojca Jerzego Stempowskiego – Stanisława oraz fragmenty „Dzienników” Marii Dąbrowskiej.
Podobne produkty
Wstrząsająca historia życia Liesabeth Otto – dziewczynki z Prus Wschodnich, która po stracie rodziców jest zdana tylko na siebie. Zajmuje się włóczęgostwem i zbieractwem, tak jak wiele jej podobnych „Wolfkinder” – „Wilczych dzieci”. Dokumentalny film o dawnym "wilczym dziecku" zdobył prestiżową nagrodę World Television Award.
W erze informacji systemy informacyjne mogą być i bronią, i celem ataku. Choć wiele uwagi poświęca się wojnie informacyjnej, podchodzi się do tego zbyt ogólnie, bez dostatecznych podstaw analitycznych.
Książka jest zapisem rozmów z Agnieszką Osiecką. Autorka opowiada o domu rodzinnym i dzieciństwie, o rodzicach: neurotycznej, despotycznej matce i wspaniałym ojcu, Wiktorze Osieckim, sławnym pianiście, który był dla niej wzorem człowieka i artysty i któremu przez całe życie pragnęła dorównać. Wydanie I.
"Samolot tkwił nieruchomo w osobliwej pustce między białą watą gęstych chmur w dole a niebieściutką kopułą nad nami. (...) Aż w chwili pewnej zaskoczyła mnie głupiutka symboliczna myśl - kilka godzin później zanotowałem ją w podróżnym notesie, dlatego zapamiętałem. Oto ona: chmury pod nami - to dramatyczny, skłębiony straszny los Żydów, zakończony ludobójczym finałem Holocaustu, natomiast jasny błękit nad nami - to los Żydów w ich własnej Erec Israel."