Obczyzno moja
26,00 zł
„Obczyzno moja” to debiutancka powieść dla dorosłych Elizy Piotrowskiej – pisarki, tłumaczki, ilustratorki, laureatki wielu nagród literackich za twórczość dla dzieci. Autorka, która od wielu lat mieszka za granicą, przegląda się w Polsce – tej dawnej i tej obecnej, tworząc fascynujący obraz naszych narodowych cech, wad, zalet, udręk, radości i smutków. Podróże bohaterki do innych krajów stają się pytaniem o polskość, jednak bez narodowego zadęcia. Miejscami zabawna, miejscami gorzka, błyskotliwa powieść o uwikłaniu, klaustrofobii i wolności.
1 w magazynie
| Autor dzieła | Eliza Piotrowska |
| Wydawnictwo | Media Rodzina |
| Seria | |
| Rok wydania | 2017 |
| Wymiary | 205 x 135 mm |
| Ilość stron | 400 |
| Numer ISBN | 9788380083455 |
| Typ okładki | Miękka |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Nowa |
| Uwagi techniczne |
„Obczyzno moja” to debiutancka powieść dla dorosłych Elizy Piotrowskiej – pisarki, tłumaczki, ilustratorki, laureatki wielu nagród literackich za twórczość dla dzieci. Autorka, która od wielu lat mieszka za granicą, przegląda się w Polsce – tej dawnej i tej obecnej, tworząc fascynujący obraz naszych narodowych cech, wad, zalet, udręk, radości i smutków. Podróże bohaterki do innych krajów stają się pytaniem o polskość, jednak bez narodowego zadęcia. Miejscami zabawna, miejscami gorzka, błyskotliwa powieść o uwikłaniu, klaustrofobii i wolności.
Podobne produkty
"Brazylia" to powieść o sile namiętności, nieposkromionych emocji i niewinności w tym rozdartym społecznie i politycznie kraju.
W książce Łucji Dudzińskiej, historia wrażliwości jest historią dziewczyny, szukającej we własnym życiorysie tego, co bywa poezją. Nieokiełznane są jej dzieje, jak nieokiełznana bywa poezja. Poetka niczym korespondent liryczny wychwytuje sytuacje, które rysują kontury tej książki. Poezją bywa to, co niepoetyckie uwikłane w mniej lub bardziej zagadkowy los.
Moses Herzog, cztredziestosiedmioletni były wykładowca, przeżywa poważny kryzys emocjonalny, intelektualny i moralny. W swym domu w górach pisze listy - w głowie lub na papierze - do przyjaciół, rodziny, swego psychiatry, polityków, filozofów, a nawet do samego Boga.
"Przy pisaniu tej książki osiągnąłem najwyższy dla mnie poziom rzemiosła i techniki, którego nigdy potem nie prześcignąłem. Ówczesna wojna wyrwała mnie z tamtej drogi rozwoju." (Hermann Hesse)