Narzędzie…
88,00 zł
Publikowane w książce teksty dotyczą szeroko rozumianej roli narzędzia w procesie tworzenia, percepcji sztuki i refleksji nad sztuką.
1 w magazynie
| Autor dzieła | Aleksandra Giełdoń-Oaszek |
| Wydawnictwo | ASP |
| Seria | |
| Rok wydania | 2010 |
| Wymiary | 220 x 155 mm |
| Ilość stron | 203 |
| Numer ISBN | 978-83-61424-17-8 |
| Typ okładki | Miękka |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Bardzo dobra |
| Uwagi techniczne | UNIKAT., W załączeniu płyta. |
Aleksandra Giełdoń-Paszek – doktor habilitowany w dziedzinie nauk o sztuce, historyk sztuki. Swą aktywność naukową koncentruje przede wszystkim na problemach sztuki XIX wieku i przełomu XIX i XX wieków, jak i na zjawiskach sztuki współczesnej.
Publikowane w książce teksty dotyczą szeroko rozumianej roli narzędzia w procesie tworzenia, percepcji sztuki i refleksji nad sztuką….
Podobne produkty
Z punktu widzenia rzeźbiarza to zbiór kilkudziesięciu recenzji oraz paru szkiców z pogranicza publicystyki i eseistyki na temat sztuki. Recenzje i szkice pisane są przez krytyka, będącego jednocześnie artystą czynnie uprawiającym rzeźbę, nie są jednak poświęcone wyłącznie tej dyscyplinie sztuki. Autor stara się zachować szerokie spojrzenie na całość sztuk pięknych, a właściwie na wszelkie przejawy życia artystycznego lat osiemdziesiątych. Recenzje i szkice mówią zatem o głośnych wydarzeniach artystycznych, wystawach zbiorowych i indywidualnych, modnych kierunkach w sztuce, o konketnych dziełach twórców polskich i zagranicznych, różnych pokoleń. Znajdują w nich również odbicie postawy środowiska artystycznego w węzłowych punktach politycznej historii Polski ostatniej dekady.
Temat Sądu Ostatecznego należy do wielkich tematów ikonografii chrześcijańskiej. Bogactwo tego tematu w średniowieczu, które wynika z dołączonych do niego innych wątków ikonograficznych, stawia przed badaczem poważne wyzwanie. Autor wielowątkowe przedstawienia Sądu Ostatecznego starał się wyjaśnić w oparciu o bogaty materiał źródłowy, nie ograniczając się tylko do Biblii, ale sięgając do tekstów apokryficznych oraz średniowiecznych autorów, tekstów kazań, egzemplów, misteriów, a nawet do Boskiej komedii Dantego.
Tytuł to cytat z wiersza „Dedykacja” Cypriana Kamila Norwida z 1866 roku, będącego osobistą inwokacją do Warszawy („młodości mej stolico…”) i przypomnieniem mitologicznej syreny jako niebezpiecznej hybrydy człowieka i zwierzęcia (oryginalnie ptak z głową kobiety), uwodzącej żeglarzy śpiewem i wiodącej ku zatraceniu. Poeta, by pokazać własne złożone relacje z Warszawą przywołuje antyczne źródła herbu – inwokacja Norwida zainspirowała metodę pracy twórców wystawy.
Pierwszy raz w języku polskim ukazuje się krytyka artystyczna Zoli w obszernym wyborze i w odrębnym tomie. Wielu czytelników powieści tego pisarza zapewne nie wie nawet, że Zola przez trzydzieści lat uprawiał krytykę malarstwa, a tym bardziej, że należał do krytyków wybitnych i że jego artykuły z tego zakresu stanowią pasjonującą lekturę.