Miłosne gry Marka Hłaski
19,00 zł
Za swój geniusz zapłacił wielką cenę. Znalazł się w środowisku ludzi dla których był ideałem, a o których Maria Hłasko mówiła, że nauczyli jej syna „pić wódkę i chcieli nauczyć wielu rzeczy ohydnych, mimo, że przykrytych szatą poezji”. Uwielbiały go kobiety i kochali mężczyźni, ale on nie chciał kochać mężczyzn, a kobiet nie potrafił.
1 w magazynie
| Autor dzieła | Barbara Stanisławczyk |
| Wydawnictwo | Rebis |
| Seria | |
| Rok wydania | 2009 |
| Wymiary | 230 x 160 mm |
| Ilość stron | 298 |
| Numer ISBN | 9788375103878 |
| Typ okładki | Twarda |
| Stan obwoluty | Bardzo dobry |
| Stan ogólny książki | Bardzo dobra |
| Uwagi techniczne | Minimalne przybrudzenia obwoluty. |
Zderzenie wyidealizowanego obrazu kochanka z relacji zakochanych w nim kobiet (i mężczyzn) z nieco teatralną osobowością Hłaski i realiami jego życia to właśnie tytułowe gry – z ludźmi, światem, z pisaniem, ze sobą. Jest to opowieść o życiu i twórczości „pięknego egoisty” jak nazwała pisarza Agnieszka Osiecka, bohaterka jednego z rozdziałów książki. Wątki kolejnych miłości, nieudanych romansów i sukcesów literackich układają się w historię niemal fabularną, pokazując postać Hłaski w szerokim kontekście towarzyskim i literackim. Barbara Stanisławczyk nie stara się szukać uzasadnienia dla jego życiowych wyborów. Starannie zebrane przez nią fakty mówią same za siebie, stając się podstawą opowieści. Czy życie pisarza może być kluczem do jego twórczości?
Za swój geniusz zapłacił wielką cenę. Znalazł się w środowisku ludzi dla których był ideałem, a o których Maria Hłasko mówiła, że nauczyli jej syna „pić wódkę i chcieli nauczyć wielu rzeczy ohydnych, mimo, że przykrytych szatą poezji”. Uwielbiały go kobiety i kochali mężczyźni, ale on nie chciał kochać mężczyzn, a kobiet nie potrafił.
Podobne produkty
Tematem tych bardzo ciekawych i barwnie napisanych wspomnień są niezwykłe dzieje dwóch włościańskich rodzin z Kielecczyzny - Wachowiczów i Partyków - którzy po przeniesieniu się do Warszawy w 1911 roku odegrali znaczącą rolę w historii stołecznej gastronomii dwudziestolecia międzywojennego.
To wzruszająca autobiograficzna opowieść, dramatyczna i liryczna zarazem, o dzieciństwie w cieniu zagłady, absurdach totalitaryzmu, idealizmie, rozpaczy i dojrzewaniu. To także pisane z czułością wspomnienie o najbliższych, portret Arbatu i Moskwy, która już nie istnieje.
Przedmiotem zawartych w książce tekstów jest analiza postaci reżyserek w ujęciu indywidualnym oraz w kontekście kinematografii poszczególnych krajów, potraktowanych całościowo lub w sposób przekrojowy.
Książka jest wspólnym przedsięwzięciem DW Bellona i Redakcji Czasopism WLiOP. Przedstawia sylwetki 128 generałów, ludzi, którzy tworzyli polskie jednostki powietrzne i mieli decydujący wpływ na ich rozwój i obecny kształt. Jest to znakomity materiał historyczny i faktograficzny.