Między obojętnością a niechęcią. Piłsudczycy wobec Czechosłowacji w latach 1926–1939
39,00 zł
W monografii oprócz relacji dwustronnych – w tym kluczowej sprawy mniejszości polskiej zamieszkującej Republikę Czechosłowacką – omówiono także kwestię słowacką i ukraińską oraz zagadnienie prowadzenia w ČSR agitacji komunistycznej mającej istotny wpływ na stosunki wzajemne. Tematyka ta została przedstawiona na szerokim tle wydarzeń rozgrywających się w Europie, które doprowadziły do załamania ładu wersalskiego na kontynencie. Podstawę źródłową stanowią archiwalia polskie i czeskie, jak również prasa polska i obca.
1 w magazynie
| Autor dzieła | Sebastian Pilarski |
| Wydawnictwo | IPN |
| Seria | |
| Rok wydania | 2017 |
| Wymiary | 210 x 150 mm |
| Ilość stron | 454 |
| Numer ISBN | 978-83-8098-137-9 |
| Typ okładki | Twarda |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Bardzo dobra |
| Uwagi techniczne |
W monografii oprócz relacji dwustronnych – w tym kluczowej sprawy mniejszości polskiej zamieszkującej Republikę Czechosłowacką – omówiono także kwestię słowacką i ukraińską oraz zagadnienie prowadzenia w ČSR agitacji komunistycznej mającej istotny wpływ na stosunki wzajemne. Tematyka ta została przedstawiona na szerokim tle wydarzeń rozgrywających się w Europie, które doprowadziły do załamania ładu wersalskiego na kontynencie. Podstawę źródłową stanowią archiwalia polskie i czeskie, jak również prasa polska i obca.
Podobne produkty
Dlaczego Szloma Szwarcbard - w maju 1926 roku w Paryżu - zamordował atamana Symona Petlurę i dlaczego francuski sąd go uniewinnił? W książce tej rozważa się racje i postawy bohaterów tamtych zdarzeń z rozmaitych perspektyw, niczego nie rozstrzygając i nie ferując wyroków...
Niezwykle barwny, plastyczny obraz opowiadający o powstaniu, odnalezieniu i rekonstrukcji ołtarza pergameńskiego.
"Pedagogika pamięci, nazywana również pedagogiką miejsc pamięci, staje się stopniowo względnie samodzielnym obszarem teorii i praktyki edukacyjnej. W warstwie teoretycznej nawiązuje ona do tez niemieckiego socjologa i filozofa – Teodora W. Adorna, który w kontekście rozrachunku moralnego ze spuścizną nazizmu podkreślał wagę kształcenia osobowości autonomicznej, samokrytycznej i nonkonformistycznej.
Po ukazaniu się w 1987 roku pierwszego wydania książki Michaela Harta "100 postaci..." krytycy zarzucali Autorowi, że ośmielił się nie tylko rozstrzygać które osobistości wywarły największy wpływ na dzieje świata, lecz i subiektywnie je klasyfikować. Wbrew zastrzeżeniom krytyków książka odniosła ogromny sukces; sprzedano dziesiątki tysięcy egzemplarzy. Autor z czasem doszedł do wniosku, że od napisania książki ranga niektórych jej bohaterów wzrosła, innych zmniejszyła się, a pewne nazwiska - pierwotnie pominięte - zajaśniały nowym blaskiem.