Michał Strogow – Kurier carski
8,00 zł
„Michał Strogow” to powieść przygodowa osadzona w realiach dziewiętnastowiecznej Rosji carskiej. Opowiada o przygodach niezwykle odważnego, inteligentnego i silnego kuriera carskiego, który musi przebyć całą Rosję, aby ostrzec brata cara przed zemstą buntownika Michała Ogarewa. Nie będzie to jednak zadanie łatwe, ponieważ Syberia jest opanowana przez Tatarów, co wywoła wiele komplikacji w podróży. Jednak kurier nie będzie sam. W drodze będzie mu pomagać życzliwa ludność, a także piękna Nadia.
Brak w magazynie
| Autor dzieła | Juliusz Verne |
| Wydawnictwo | Damb |
| Seria | |
| Rok wydania | 1992 |
| Wymiary | 200 x 145 mm |
| Ilość stron | 167 |
| Numer ISBN | 83-900507-2-2 |
| Typ okładki | Miękka |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Dobra |
| Uwagi techniczne | Otarcia okładki. |
„Michał Strogow” to powieść przygodowa osadzona w realiach dziewiętnastowiecznej Rosji carskiej. Opowiada o przygodach niezwykle odważnego, inteligentnego i silnego kuriera carskiego, który musi przebyć całą Rosję, aby ostrzec brata cara przed zemstą buntownika Michała Ogarewa. Nie będzie to jednak zadanie łatwe, ponieważ Syberia jest opanowana przez Tatarów, co wywoła wiele komplikacji w podróży. Jednak kurier nie będzie sam. W drodze będzie mu pomagać życzliwa ludność, a także piękna Nadia.
Podobne produkty
"Brazylia" to powieść o sile namiętności, nieposkromionych emocji i niewinności w tym rozdartym społecznie i politycznie kraju.
Jest rok 1327, w opactwie benedyktynów dochodzi do serii morderstw. Rozwiązania ich zagadki podejmuje się Wilhelm z Baskerville, franciszkanin. Jego dochodzenie przypomina śledztwa Sherlocka Holmesa. Świat, w którym działa, jest labiryntem tajemniczych znaków. Ludzie, z którymi się styka, noszą piętna swojego czasu - reguł i obsesji, zakazów oraz herezji.
Proza Pilcha przypomina, że życie składa się ze złudzenia wieczności i z przerażającej utraty tego złudzenia.„Żółte światło” łączy wątki ściśle autobiograficzne z zupełnie fantastycznymi. Pilch eksploruje, eksploatuje i przetwarza własny życiorys i dotychczasową twórczość, kreując z nich literaturę najwyższej próby. To proza zgubna i uzależniająca. Krystalicznie czysta i szlachetnie zmącona.
"Proza Saramonowicz imponuje logiką konstrukcji, nieodległej od logiki okrucieństwa. Nie zna łatwych pocieszeń, nadziei zbawienia i życia wiecznego. Próżnię po nich wypełnia grymas materii. Zapuścić w tę czeluść wzrok - to jedyny dostępny nam bunt." (Jan Gondowicz)