Mesjasz ze Sztokholmu
18,00 zł
„Mesjasz ze Sztokholmu” to powieść, której bohaterem jest Lars Andemening, drugorzędny redaktor przez nikogo nie czytanego poniedziałkowego wydania „Morgontorn”. To, co określa tożsamość Larsa, a zarazem stanowi trzon tej powieści, to jego głębokie przekonanie, że jest synem polskiego pisarza Brunona Schulza. Lars, będąc przekonanym o swoim pochodzeniu, próbuje odnaleźć nigdy nie publikowany, zagubiony rękopis „Mesjasza”, ostatniego dzieła Schulza.
1 w magazynie
| Autor dzieła | Cynthia Ozick |
| Wydawnictwo | Zysk |
| Seria | |
| Rok wydania | 1994 |
| Wymiary | 180 x 115 mm |
| Ilość stron | 160 |
| Numer ISBN | 83-86211-52-0 |
| Typ okładki | Miękka |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Bardzo dobra |
| Uwagi techniczne | Drobne ślady używania.. |
„Mesjasz ze Sztokholmu” to powieść, której bohaterem jest Lars Andemening, drugorzędny redaktor przez nikogo nie czytanego poniedziałkowego wydania „Morgontorn”. To, co określa tożsamość Larsa, a zarazem stanowi trzon tej powieści, to jego głębokie przekonanie, że jest synem polskiego pisarza Brunona Schulza. Lars, będąc przekonanym o swoim pochodzeniu, próbuje odnaleźć nigdy nie publikowany, zagubiony rękopis „Mesjasza”, ostatniego dzieła Schulza.
Podobne produkty
Ameryka, początek XX wieku. Epoka wielkich odkryć, wynalazków i gwałtownego rozwoju techniki, epoka wielkich przemian społecznych i politycznych. Na tym tle toczy się akcja "Ragtime’u", falująca jak tytułowa synkopowana murzyńska muzyka tamtych czasów. Liczne wątki tej powieści splatają się w pełen ekspresji obraz amerykańskiego społeczeństwa.
Prawda o tym, co działo się za murami domów dziecka na wyspie Jersey, wyszła na jaw, dopiero kiedy Robbie był już dorosły. Skandal poruszył opinię publiczną, ale nie zwrócił dzieciństwa tym, którzy stracili je bezpowrotnie. Ludziom takim jak Robbie Garner. Jego wstrząsające wspomnienia spisała Toni Maguire – ofiara molestowania w dzieciństwie i autorka bestsellerowych książek "Tylko nie mów mamie" i "Kiedy tata powraca".
Proza Pilcha przypomina, że życie składa się ze złudzenia wieczności i z przerażającej utraty tego złudzenia.„Żółte światło” łączy wątki ściśle autobiograficzne z zupełnie fantastycznymi. Pilch eksploruje, eksploatuje i przetwarza własny życiorys i dotychczasową twórczość, kreując z nich literaturę najwyższej próby. To proza zgubna i uzależniająca. Krystalicznie czysta i szlachetnie zmącona.
"Poezja Kapuścińskiego jest przesiąknięta melancholią, a równocześnie gorączką życia" (Claudio Magris)