Kiedy umieram
60,00 zł
Napisana w 1930 roku jedna z najznakomitszych powieści Faulknera łączy elementy bohaterstwa i groteski, grozy i komizmu, humoru i makabry. Ujęta w formę kilkudziesięciu monologów wewnętrznych bohaterów książki, przedstawia 10 dni z życia amerykańskiej rodziny Bundrenów…
Brak w magazynie
| Autor dzieła | William Faulkner |
| Wydawnictwo | Czytelnik |
| Seria | Nike |
| Rok wydania | 1968 |
| Wymiary | 155 x 100 mm |
| Ilość stron | 292 |
| Numer ISBN | |
| Typ okładki | Twarda |
| Stan obwoluty | Brak |
| Stan ogólny książki | Bardzo dobra |
| Uwagi techniczne | Stan BDB- (lekkie otarcia i odbarwienia płóciennej oprawy, drobne przybrudzenia po wewnętrznej stronie okładki) |
Napisana w 1930 roku jedna z najznakomitszych powieści Faulknera łączy elementy bohaterstwa i groteski, grozy i komizmu, humoru i makabry. Ujęta w formę kilkudziesięciu monologów wewnętrznych bohaterów książki, przedstawia 10 dni z życia amerykańskiej rodziny Bundrenów.
Postaci Williama Faulknera mają w sobie prawdę ludzką, która wzrusza nas bardziej niż egotyzm opisywanego środowiska. Nie możemy pozostać obojętni wobec kłopotów, ubogich radości, przeżyć tych ludzi, choć są tak poniżeni i pozornie odczłowieczeni.
I dlatego wyprawa Bundrenów do Jefferson, by wbrew sprzysięgającym się żywiołom pogrzebać matkę zgodnie z jej wolą, ma w sobie – mimo całej swej niedorzeczności – szeroki oddech legendy epoki pionierstwa, mitu amerykańskich kresów.
Podobne produkty
"Zbrodnia Sylwestra Bonnard" składa się z dwu powieści: "Polano" i "Joasia Alexandre", połączonych postacią tytułowego bohatera - uczonego poszukiwacza średniowiecznych manuskryptów, oraz formą - pisanym przez niego dziennikiem
Każdy scenariusz, wraz z zapisem teatralnej realizacji, poprzedzony obszernym wstępem, opatrzony rozbudowanym aparatem krytycznym, który uwzględnia kolejne warianty tekstu, oraz odkrywa jego źródła i inspiracje, jest bogato zilustrowany zdjęciami autorstwa Wojciecha Plewińskiego, Marka Holzmana, Edwarda Hartwiga, Zygmunta Rytki i Krzysztofa Gierałtowskiego, a także szkicami reżysera.
W książce Łucji Dudzińskiej, historia wrażliwości jest historią dziewczyny, szukającej we własnym życiorysie tego, co bywa poezją. Nieokiełznane są jej dzieje, jak nieokiełznana bywa poezja. Poetka niczym korespondent liryczny wychwytuje sytuacje, które rysują kontury tej książki. Poezją bywa to, co niepoetyckie uwikłane w mniej lub bardziej zagadkowy los.
"Proza Saramonowicz imponuje logiką konstrukcji, nieodległej od logiki okrucieństwa. Nie zna łatwych pocieszeń, nadziei zbawienia i życia wiecznego. Próżnię po nich wypełnia grymas materii. Zapuścić w tę czeluść wzrok - to jedyny dostępny nam bunt." (Jan Gondowicz)