Idiota
60,00 zł
Tytułowy idiota to różniący się od przeciętnych i „normalnych” osób książę Myszkin. Wyróżnia go niezwykła dobroć, niekiedy na granicy naiwności, współczucie, szlachetność i mądrość, które to cechy potrafią docenić tylko nieliczni. Dla większości jest on tylko idiotą, nieprzystosowanym do życia, zbyt mało sprytnym i egoistycznym, by radzić sobie w społeczeństwie…
1 w magazynie
| Autor dzieła | Fiodor Dostojewski |
| Wydawnictwo | Zielona Sowa |
| Seria | |
| Rok wydania | 2006 |
| Wymiary | 205 x 145 mm |
| Ilość stron | 466 |
| Numer ISBN | 83-7435-016-4 |
| Typ okładki | Miękka |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Bardzo dobra |
| Uwagi techniczne |
Tytułowy idiota to różniący się od przeciętnych i „normalnych” osób książę Myszkin. Wyróżnia go niezwykła dobroć, niekiedy na granicy naiwności, współczucie, szlachetność i mądrość, które to cechy potrafią docenić tylko nieliczni. Dla większości jest on tylko idiotą, nieprzystosowanym do życia, zbyt mało sprytnym i egoistycznym, by radzić sobie w społeczeństwie. Powieść rozpoczyna się w momencie, gdy bohater wraca do Rosji po długoletnim pobycie w Szwajcarii, gdzie lecząc nadwrażliwe nerwy, spędził większość swego życia. Odnajduje daleką krewną, generałową Jepanczyn, i próbuje rozpocząć nowe życie w nowym środowisku, jednak zostaje wplątany w różne intrygi, jest wykorzystywany i ośmieszany. Dostojewski wzorowa! księcia Myszkina na Chrystusie, człowieku dobrym i uduchowionym, który musi się zmierzyć ze złem obecnym w innych ludziach i w świecie. Agłaja przyrównuje też Myszkina do Don Kichota, a jego dobroć – do wałki z wiatrakami. Walka wydaje się przegrana, bo czy jeden człowiek może zbawić świat?
Podobne produkty
"Proza Saramonowicz imponuje logiką konstrukcji, nieodległej od logiki okrucieństwa. Nie zna łatwych pocieszeń, nadziei zbawienia i życia wiecznego. Próżnię po nich wypełnia grymas materii. Zapuścić w tę czeluść wzrok - to jedyny dostępny nam bunt." (Jan Gondowicz)
Najgorętsze lato stulecia. Mała, biedna osada zagubiona wśród łanów pszenicy. Sześcioro dzieci przemierza na rowerach rozżarzoną, wymarłą okolicę. Wśród morza kłosów kryje się sekret...
Ruszamy w głąb metropolii, śladem psychologicznych meandrów wielkomiejskiego człowieczeństwa, wstępujemy w duszę i umysł artysty, który ukazuje nam działanie machiny sztuki w twórcy, ocieramy się o przeżycia transcendentne, aby wejrzeć w kosmos i jego związki z człowiekiem oraz przyszłością. „19 dni na scenie” to wstrząsająca, ale harmonijna i delikatna poetycka podróż w poszukiwaniu piękna. Podróż aż po kraniec Uniwersum.
"Przy pisaniu tej książki osiągnąłem najwyższy dla mnie poziom rzemiosła i techniki, którego nigdy potem nie prześcignąłem. Ówczesna wojna wyrwała mnie z tamtej drogi rozwoju." (Hermann Hesse)