GRU
21,00 zł
Nie ma wątpliwości, które państwo na świecie dysponowało najpotężniejszym wywiadem – był nim Związek Radziecki, a tą monstrualną organizacją nie mającą odpowiednika w dziejach ludzkości był KGB, czyli Komitet Bezpieczeństwa Państwowego. W kwestii natomiast, kto dysponował drugą taką organizacją, opinie specjalistów różnią się od siebie. Prawda, choć może wydawać się dziwna, jest następująca: krajem, który nią dysponował (i wciąż dysponuje) był również Związek Radziecki, a organizacją tą był GRU.
Brak w magazynie
| Autor dzieła | Wiktor Suworow |
| Wydawnictwo | Rebis |
| Seria | |
| Rok wydania | 2015 |
| Wymiary | 200 x 130 mm |
| Ilość stron | 211 |
| Numer ISBN | 9788375105728 |
| Typ okładki | Twarda |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Bardzo dobra |
| Uwagi techniczne |
Nie ma wątpliwości, które państwo na świecie dysponowało najpotężniejszym wywiadem – był nim Związek Radziecki, a tą monstrualną organizacją nie mającą odpowiednika w dziejach ludzkości był KGB, czyli Komitet Bezpieczeństwa Państwowego. W kwestii natomiast, kto dysponował drugą taką organizacją, opinie specjalistów różnią się od siebie. Prawda, choć może wydawać się dziwna, jest następująca: krajem, który nią dysponował (i wciąż dysponuje) był również Związek Radziecki, a organizacją tą był GRU.
Podobne produkty
Przedmiotem zawartych w książce tekstów jest analiza postaci reżyserek w ujęciu indywidualnym oraz w kontekście kinematografii poszczególnych krajów, potraktowanych całościowo lub w sposób przekrojowy.
3 lutego 1933 roku Hitler wystąpił po raz pierwszy przed dowództwem Reichswehry, aby przedstawić swoje plany i pozyskać dla nich wojskowych. Gospodarzem wieczoru był generał Kurt baron von Hammerstein-Equord, który skończył właśnie 54 lata i znalazł się u szczytu kariery – awansował na Naczelnego Dowódcę, czyli na najwyższe stanowisko w armii niemieckiej...
Rzym, 1946 rok. Niemcy pokonane, okupowane przez aliantów. Polska w nowych granicach określonych przez Stalina. Europa podzielona w Jałcie na strefy wpływów. Rok zero Europy. Czterdziestoletni Jerzy Giedroyć przebywa w Rzymie. Co robić? Przyszłość kraju i Europy pozostaje nieznana. W klasztorze na Awentynie zaczyna od pisania kilkudziesięciu listów dziennie...
Prawdziwie fascynujący, wielowymiarowy autoportret wybitnego artysty, człowieka dojrzałego i doświadczonego. Wątki biograficzne przeplatają się tu z refleksjami dotyczącymi nie tylko sztuki, ale także przyjaźni, miłości, rodzicielstwa, lojalności, wiary, pokusy autodestrukcji i woli przetrwania.