Car Brooklynu
13,00 zł
Młody dziennikarz moskiewski Sasza wygrywa konkurs na reportaż. W nagrodę wyjeżdża do Nowego Jorku, aby sportretować losy kilku rosyjskich emigrantów, którym udało się zrobić majątek za oceanem. W „Little Odessa”, rosyjskiej dzielnicy Brooklynu, poznaje tajemniczego biznesmena Markowa, powiązanego w przeszłości z KGB. Po powrocie do Moskwy Sasza orientuje się, że został wciągnięty w groźną grę pomiędzy byłymi pracodawcami Markowa a potężnym syndykatem rosyjskich gangsterów.
1 w magazynie
| Autor dzieła | Ulrich Schmid |
| Wydawnictwo | Muza S.A. |
| Seria | |
| Rok wydania | 2001 |
| Wymiary | 190 x 125 mm |
| Ilość stron | 589 |
| Numer ISBN | 83-7200-902-3 |
| Typ okładki | Miękka |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Bardzo dobra |
| Uwagi techniczne |
Młody dziennikarz moskiewski Sasza wygrywa konkurs na reportaż. W nagrodę wyjeżdża do Nowego Jorku, aby sportretować losy kilku rosyjskich emigrantów, którym udało się zrobić majątek za oceanem. W „Little Odessa”, rosyjskiej dzielnicy Brooklynu, poznaje tajemniczego biznesmena Markowa, powiązanego w przeszłości z KGB. Po powrocie do Moskwy Sasza orientuje się, że został wciągnięty w groźną grę pomiędzy byłymi pracodawcami Markowa a potężnym syndykatem rosyjskich gangsterów.
Podobne produkty
"Święta strefa", odbiegająca swym charakterem od głównego nurtu twórczości Fuentesa, jest powieścią lżejszego kalibru: główni jej bohaterowie to gwiazda filmowa - której pierwowzorem była - według opinii krytyków, słynna meksykańska aktorka Maria Felix - i jej dorosły syn.
"Poezja Kapuścińskiego jest przesiąknięta melancholią, a równocześnie gorączką życia" (Claudio Magris)
Proza Pilcha przypomina, że życie składa się ze złudzenia wieczności i z przerażającej utraty tego złudzenia.„Żółte światło” łączy wątki ściśle autobiograficzne z zupełnie fantastycznymi. Pilch eksploruje, eksploatuje i przetwarza własny życiorys i dotychczasową twórczość, kreując z nich literaturę najwyższej próby. To proza zgubna i uzależniająca. Krystalicznie czysta i szlachetnie zmącona.
"Proza Saramonowicz imponuje logiką konstrukcji, nieodległej od logiki okrucieństwa. Nie zna łatwych pocieszeń, nadziei zbawienia i życia wiecznego. Próżnię po nich wypełnia grymas materii. Zapuścić w tę czeluść wzrok - to jedyny dostępny nam bunt." (Jan Gondowicz)