Proza
- Wszystkie kategorie
- ***** ***
- ALBUMY
- ANTYKWARYCZNE DO 1945 ROKU
- BIOGRAFIE, LISTY i WSPOMNIENIA
- EZOTERYKA I PARANAUKOWE
- GRAFIKA I MALARSTWO
- GRY FABULARNE, RPG
- HISTORIA I ARCHEOLOGIA
- HUMOR, MAKSYMY I AFORYZMY
- JUDAICA
- KINO I TEATR, RADIO I TELEWIZJA
- KOMIKSY
- LITERATURA DZIECIĘCA
- LITERATURA FAKTU
- LITERATURA FANTASTYCZNA
- LITERATURA KRYMINALNA I SENSACYJNA
- LITERATURA MŁODZIEŻOWA
- LITERATURA PIĘKNA
- MAPY
- MARKETING, ZARZĄDZANIE I BIZNES
- MUZYKA
- NAUKA JĘZYKÓW
- NAUKI HUMANISTYCZNE
- NAUKI ŚCISŁE
- OBCOJĘZYCZNE
- POCZTÓWKI, WIDOKÓWKI I ZDJĘCIA
- PODRÓŻE
- POLITYKA
- PORADNIKI
- POWIEŚĆ HISTORYCZNA
- ROMANSE I POWIEŚCI OBYCZAJOWE
- SŁOWNIKI, ENCYKLOPEDIE, LEKSYKONY
- SPORT I SZTUKI WALKI
- SZTUKA
- TECHNIKA
- VARSAVIANA
- WIERZENIA I RELIGIE
- ZABYTKI TECHNIKI
W mikropowieści „Salto mortale do wewnątrz” Sigel kreśli precyzyjny portret schizofrenika, którego osobowość – poprzez utratę kontaktu z rzeczywistością – ulega powolnemu rozkładowi. Nie koncentruje się on przy tym na opisie zewnętrznych objawów choroby, lecz w szeregu obrazów-miniatur rekonstruuje duchową biografię swojego bohatera...
Wielu – wśród nich Vladimir Nabokov i G.K. Chesterton – określa „Samotnię” najlepszą i najbardziej dojrzałą powieścią Charlesa Dickensa, a Stephen King zalicza ją do swoich dziesięciu ulubionych książek. Przede wszystkim jest to oparta na prawdziwych sądowniczych przypadkach historia o bezwzględnym działaniu absurdalnego brytyjskiego prawa, na pierwszy plan wysuwają się w niej jednak kobiece losy. Wprowadzenie rozdziałów pisanych z perspektywy Esther Summerson, sieroty z nizin społecznych, jest niezwykle nowatorskim chwytem w wiktoriańskiej prozie. Zarówno wyjątkowa konstrukcja jak i społeczno-prawnicza tematyka czynią tę powieść zaskakująco współczesną. Doczekała się wielu adaptacji scenicznych, radiowych oraz telewizyjnych, i wciąż zyskuje uznanie czytelników.
Piękna, nowoczesna baśń rozgrywająca się w czasach średniowiecza i współczesności. Rzecz dzieje się w świecie budowanym z motywów mitologii słowiańskiej i tradycji chrześcijańskiej, elementów rzeczywistości baśniowej i wizji historiograficznej, w którym nowy bóg zajmuje miejsce starych i okrutnych bóstw plemiennych.
"Proza Saramonowicz imponuje logiką konstrukcji, nieodległej od logiki okrucieństwa. Nie zna łatwych pocieszeń, nadziei zbawienia i życia wiecznego. Próżnię po nich wypełnia grymas materii. Zapuścić w tę czeluść wzrok - to jedyny dostępny nam bunt." (Jan Gondowicz)
Jest to pełen dramatyzmu obraz przeżyć ludności żydowskiej małego miasteczka galicyjskiego w ciągu jednego dnia I wojny światowej, w którym autor dostrzegł zapowiedź zagłady, jaką hitleryzm zgotował "austeriom" w latach II wojny światowej.
Sugestywna, psychologiczna proza o różnorodnej narracji, z precyzyjną szkatułkową konstrukcją. Summa przeżyć pokoleniowych czasu wojny i trudnych powojennych wyborów. Niezwykle wytrawna kompozycyjnie i językowo książka znalazła uznanie nie tylko u krytyki - cieszyła się ogromną popularnością u szerokich rzesz czytelników. Stała się także podstawą wystawionego w 1971 roku przez krakowski Teatr STU spektaklu "Sennik polski".
„Shantaram” znaczy „boży pokój”. To imię nadali bohaterowi książki jego hinduscy przyjaciele, zamykając w nim całą historię opowiedzianą w tej książce: historię odnalezienia prawdy o sobie w Indiach. Ale droga do „bożego pokoju” wiodła przez tak dramatyczne wydarzenia, że chwilami aż trudno uwierzyć, iż miały one miejsce naprawdę...
Bohaterem tej satyrycznej powieści jest Marek - jak twierdzi autor - autentyczny diabeł dziewiątej kategorii. Swego bohatera umieścił Piasecki w Polsce w latach 1945-46. Dla podkreślenia 'autentyczności' przygód Marka, 'dokumentuje' je wycinkami z ówczesnej prasy krajowej. Pierwsze wydanie tej powieści zostało opublikowane w 1948 roku w Londynie i spotkało się z dużym zainteresowaniem czytelników.
Jeśli nie macie dość odwagi, nie otwierajcie tej książki. To puszka Pandory. To powieść inicjacyjna. Ma za temat najbardziej sekretną z ludzkich spraw: wtajemniczenie. Po odwróceniu ostatniej kartki ani jej bohaterowie, ani czytelnicy nie będą już tacy sami. "Siostra" wiedzie wprost nad przepaść, której nie umie zapełnić ani antropologia, ani metafizyka. Tu może pomóc tylko nowy mit. Małgorzata Saramonowicz go stwarza, mając nam do ofiarowania coś więcej niż wstrząsającą opowieść. "Siostra" to nowa teologia, nowa herezja, nowa gnoza. Czy można się dziwić, że takie jak ona palono na stosie?
Książka sensacyjna z elementami grozy, doprawiona charakterystyczną dla autora parodystycznością, bawi i fascynuje atmosferą niesamowitości, niespodziewanymi zwrotami akcji, barwnością postaci bohaterów..
Akcja utworu rozgrywa się w latach 1718-1724. Są to czasy panowania saskiego monarchy Augusta II Mocnego z dynastii Wettynów, dziedzicznego władcy Saksonii i elekcyjnego króla Rzeczpospolitej. Jednym z warunków porozumień kończących tzw. "konfederację tarnogrodzką" z 1716 r. jest oddanie komendy polskich wojsk cudzoziemskiego autoramentu pod rozkazy saskiego feldmarszałka Jakuba Fleminga...
Holenderskie miasteczko Delft, połowa XVII wieku. Louise Eeden jest córką uznanego projektanta porcelany i doskonale wie, czego oczekuje się od niej ze względu na interesy rodzinne. Kiedy więc ojciec zleca słynnemu artyście, Jacobowi Haitinkowi, wykonanie jej portretu, przystaje na to, choć niechętnie, podobnie jak godzi się z myślą, że dla dobra prowadzonej przez ojca firmy ma wkrótce poślubić Reyniera de Vriesa, syna największego producenta ceramiki w Delft.
Poppy Vanburgh, młoda Angielka spędzająca wiosnę w Deauville, spotyka na plaży pełnego uroku, lekkomyślnego wagabundę Ralpha Mulgrave'a i porzuca rodzinę, by wyjść za niego za mąż. Wkrótce przychodzą na świat ich dzieci: Faith, Jake i Nicole. Niekonwencjonalna, beztroska rodzina Mulgrave'ów przez wiele lat wędruje po Europie, łudząc się nadzieją na zrobienie majątku...
Ślepcy idą do nieba to trzeci tom sagi kresowej Stanisława Srokowskiego, kontynuującej główne motywy Ukraińskiego kochanka i Zdrady. Autor kreśli znakomitą panoramę kresowych ziem z ich wielowiekową kulturą, tradycjami i tragicznymi dziejami. Losy bohaterów Ślepców powiązane są zarówno z historią europejską, jak i dziejami Kresów. Fabułę wspierają wydarzenia historyczne, dokumenty, listy, relacje świadków.
Znakomita, demaskatorska powieść o przemyśle literackim i niejawnych mechanizmach jego funkcjonowania, przez część niemieckiej opinii publicznej uznana za antysemicki pamflet na Marcela Reicha Ranickiego. Pisarz Hans Lach jest podejrzany o zamordowanie Andre Ehrl Koniga, gwiazdora krytyki literackiej, który w programie Godzina rozmowy wyśmiewał jedno z jego dzieł i tego samego wieczoru zniknął bez śladu. Komisarz Wedekind wierzy w winę pisarza, jednak przyjaciel podejrzanego i znawca Hermetyzmu Michael Landolf stara się na własną rękę wyjaśnić okoliczności zniknięcia krytyka...
Historia ucieczki, z której nie ma powrotu. Bohater, a zarazem narrator utworu, uprowadza swą starszą siostrę z zakładu psychiatrycznego na południu Niemiec i zabiera w wymarzoną podróż po Holandii. Po latach rozstania obecność Leni przywołuje wspomnienia. Jak z albumu rodzinnego wyłaniają się sugestywne obrazy zarówno beztroskiego dzieciństwa, jak i mniej radosnych zdarzeń.
Historia młodej Amerykanki wiodącej karnawałowe życie w Nowym Jorku, łamiącej serca mężczyznom i polującej na męża milionera urzekła też krytyków, którzy wskazywali, że to coś więcej niż wielkomiejskie story o wodzącej facetów za nos, cynicznej playgirl; że prezentowany przez Holly Golightly sposób na życie odzwierciedla jej lęk przed zwyczajnym dorosłym życiem, prozą ułożonej i spokojnej egzystencji.
Powieść opublikowana w 1935 roku, miała stanowić pierwszą część trylogii pt. „Powieść o cierpliwym piechurze”, jednak dalsze części cyklu nie zostały dokończone przez autora. „Sól ziemi” opowiada o losach Piotra Niewiadomskiego, analfabety i prostaczka, wcielonego do wojska w czasie I wojny światowej. Powieść zawiera akcenty pacyfistyczne i związana jest z poetyką ekspresjonizmu. W 1939 roku „Sól ziemi” wymieniano jako jedną z propozycji do literackiej Nagrody Nobla.
Ta historia wydarzyła się naprawdę. Zakochanie. Ślub. Oszustwo. Gra uczuć. Miłość. Nienawiść. Zazdrość. Obłęd. Morderstwo. Sonata Kreutzerowska w wykonaniu bohaterów Tołstoja staje się mroczną opowieścią o rodzącym się szaleństwie, małżeństwie i cynicznej grze między kobietą a mężczyzną.
Agłaja to nieugięta partyzantka, jakby żywcem wzięta z epopei o dzielnym żołnierzu Iwanie Czonkinie. Wierna jedynie słusznej idei, nie opuści stalinowskiej warty nawet po śmierci Wodza. Będzie trwać na posterunku przez lata odwilży za Chruszczowa, pierestrojki Gorbaczowa a nawet rozpadu związku Radzieckiego. Do końca złączona z Przywódcą światowego Proletariatu, odda mu duszę i ciało.
Nieznana u nas dotąd powieść Vladimira Nabokova. Sam autor w jednym z wywiadów umieścił ją wśród swych trzech najlepszych powieści rosyjskich, a jej bohatera nazywał jednym ze swych ulubionych. Rzecz o człowieku, którego marzenia się spełniają, o pokonywaniu strachu i bezinteresownym wyczynie, okupionym zapewne śmiercią. Z utworów Nabokova "Splendor" wydaje się najbliższy wzorom klasycznej powieści rosyjskiej, ale zarazem silnie przesycony jest tym, co u tego pisarza jedyne i niepowtarzalne.
"Spowiedź dziecięcia wieku", będąca sztandarową powieścią romantyzmu pozwala zajrzeć głęboko w duszę poety, a dotyczy głośnego epizodu wokół którego oplata się legenda Musseta: miłości do George Sand. Wyznania autora daleko wykraczają poza prywatność. Są też głosem pokolenia młodzieńców dotkniętych romantyczną chorobą wieku.
Strindberg pisał "Spowiedź szaleńca" przede wszystkim po to, by zrehabilitować siebie w oczach opinii publicznej i odzyskać dobre imię, zbrukane - w jego mniemaniu - przez żonę. Będąc idealistą w swym podejściu do kobiet i miłości, cierpiał w zderzeniu z rozczarowaniami niesionymi przez rzeczywistość. Toteż zamierzona spowiedź staje się dokumentem wewnętrznego rozdarcia pisarza, a także dokumentem życia małżeńskiego, odsłaniającym jego zawiłe tajemnice z bezlitosną wręcz szczerością.