Proza
- Wszystkie kategorie
- ***** ***
- ALBUMY
- ANTYKWARYCZNE DO 1945 ROKU
- BIOGRAFIE, LISTY i WSPOMNIENIA
- EZOTERYKA I PARANAUKOWE
- GRAFIKA I MALARSTWO
- GRY FABULARNE, RPG
- HISTORIA I ARCHEOLOGIA
- HUMOR, MAKSYMY I AFORYZMY
- JUDAICA
- KINO I TEATR, RADIO I TELEWIZJA
- KOMIKSY
- LITERATURA DZIECIĘCA
- LITERATURA FAKTU
- LITERATURA FANTASTYCZNA
- LITERATURA KRYMINALNA I SENSACYJNA
- LITERATURA MŁODZIEŻOWA
- LITERATURA PIĘKNA
- MAPY
- MARKETING, ZARZĄDZANIE I BIZNES
- MUZYKA
- NAUKA JĘZYKÓW
- NAUKI HUMANISTYCZNE
- NAUKI ŚCISŁE
- OBCOJĘZYCZNE
- POCZTÓWKI, WIDOKÓWKI I ZDJĘCIA
- PODRÓŻE
- POLITYKA
- PORADNIKI
- POWIEŚĆ HISTORYCZNA
- ROMANSE I POWIEŚCI OBYCZAJOWE
- SŁOWNIKI, ENCYKLOPEDIE, LEKSYKONY
- SPORT I SZTUKI WALKI
- SZTUKA
- TECHNIKA
- VARSAVIANA
- WIERZENIA I RELIGIE
- ZABYTKI TECHNIKI
Powieść inspirowana życiem autorki, prywatnie babki pisarza Edmunda de Waala (Zając o bursztynowych oczach) opisuje powrót wygnańców do powojennego Wiednia. Starszy Żyd, młoda arystokratka i biznesmen - uchodźcy, dobrowolni i nie całkiem, wracają w latach pięćdziesiątych z Ameryki do stolicy Austrii, która wciąż jeszcze nie może otrząsnąć się z wojennych wspomnień. Żmudne zabiegi o odzyskanie mienia przez powracających Żydów, próba poradzenia sobie z nazistowską schedą Wiedeńczyków. Stołeczne parki, przedmieścia, teatry, pałace i podmiejskie letniska są sceną, na której odbywa się misterium śmierci, zapowiedzianej w preludium powieści.
Agent izraelskich służb specjalnych po nagłej śmierci żony przechodzi na emeryturę i wraz z córką, matką i teściową przeprowadza się do innego miasta. Przez całe życie starał się rozszyfrowywać zagadki innych ludzi, teraz zaś stanął w obliczu własnych skrzętnie skrywanych tajemnic i kłamstw. Autor z właściwym sobie mistrzostwem wnika w meandry psychiki bohatera, ukazując wewnętrzną ewolucję na tle jego doświadczeń jako byłego szpiega oraz wyrazistych postaci czterech bliskich mu kobiet.
W "Procesie" świat pozbawiony jest sensu, nie znajdujemy dla niego żadnej racji, uzasadnienia, usprawiedliwienia. Również życie Józefa K. od momentu oskarżenia i aresztowania jest pozbawione logiki. Historia Józefa K. jest groźną przestrogą dla każdego. Przestrogą przed światem, w którym jednostka jest całkowicie podległa urzędnikom i prawnikom reprezentującym wszechpotężną machinę totalitarnej władzy.
W "Procesie" świat pozbawiony jest sensu, nie znajdujemy dla niego żadnej racji, uzasadnienia, usprawiedliwienia. Również życie Józefa K. od momentu oskarżenia i aresztowania jest pozbawione logiki. Historia Józefa K. są groźną przestrogą dla każdego. Przestrogą przed światem, w którym jednostka jest całkowicie podległa urzędnikom i prawnikom reprezentującym wszechpotężną machinę totalitarnej władzy.
W "Procesie" świat pozbawiony jest sensu, nie znajdujemy dla niego żadnej racji, uzasadnienia, usprawiedliwienia. Również życie Józefa K. od momentu oskarżenia i aresztowania jest pozbawione logiki. Historia Józefa K. są groźną przestrogą dla każdego. Przestrogą przed światem, w którym jednostka jest całkowicie podległa urzędnikom i prawnikom reprezentującym wszechpotężną machinę totalitarnej władzy.
Artur Sandauer (1913-1989), krytyk literacki, eseista, tłumacz, z wykształcenia filolog klasyczny. Podczas wojny w rodzinnym Samborze koło Lwowa, po wkroczeniu wojsk niemieckich uwięziony w getcie, skąd uciekł w 1943 roku. Swoje przeżycia z samborskiego getta opisał w zbiorze opowiadań Śmierć liberała (wyd. Książka 1946), w której przedstawił także, w sposób groteskowy, portrety ludzi ze środowiska inteligencji żydowskiej, ich losy i postawę w czasach eksterminacji hitlerowskiej. Myśl przewodnia tej książki jest taka, że w tamtych tragicznych czasach zarówno neutralność, jak i próba układania się z okupantem prowadzą do śmierci bądź hańby, jedyna właściwa droga to droga walki. Z podobnych doświadczeń wyrosła jego druga książka prozatorska, Zapiski z martwego miasta (wyd. Czytelnik 1963), która oryginalnie łączy analityczną autobiografię z imaginacyjną parabiografią. Jest to analiza człowieka niejako zawieszonego między polskością i żydowskością, które czasem są całkowitym swoim przeciwieństwem, ale także występują między nimi podobieństwa.
Opowiadania w tomie "Przechodzimur" należą w większości do gatunku literatury fantastycznej, ale bardzo specyficznego rodzaju, a groteska i fantastyka sięgają w nich absurdu. Życie zwykłych szarych mieszczan-których moralność pisarz tak zjadliwie wyszydza-nabiera w tych historiach cech fantastyczności na skutek niezwykłych, cudownych zdarzeń. Skromny urzędnik ma dar przenikania murów, bohaterka "Sabinek"-dar wszechobecności, bohater "Dekretu" na skutek przesunięcia czasu miota się pomiędzy teraźniejszością a przeszłością.
Londyn, lata siedemdziesiąte XX wieku. Do szpitala psychiatrycznego trafia osobliwy włóczęga. Opowiada lekarzom o swojej podróży: dryfowaniu na tratwie po oceanie, zdobywaniu nieznanego lądu, odkrywaniu jego tajemnic, lataniu na grzbiecie ogromnego białego ptaka. Okazuje się, że pacjent to Charles Walker, profesor filologii klasycznej na uniwersytecie w Cambridge...
Książka ta, wydana w 1925 roku w nareszcie wolnej Polsce, wywołała wiele nieporozumień. Wytykano Żeromskiemu kasandryczny ton, a nawet (nic nowego) kalanie własnego gniazda. A przecież miał rację, pokazując poprzez losy Cezarego Baryki bezmiar idealizacji i oczekiwań wobec niepodległej Polski oraz brutalną rzeczywistość nędzy, nierówności społecznej, nadętego frazesu politycznego, ideowego zagubienia.
Książka ta, wydana w 1925 roku w nareszcie wolnej Polsce, wywołała wiele nieporozumień. Wytykano Żeromskiemu kasandryczny ton, a nawet (nic nowego) kalanie własnego gniazda. A przecież miał rację, pokazując poprzez losy Cezarego Baryki bezmiar idealizacji i oczekiwań wobec niepodległej Polski oraz brutalną rzeczywistość nędzy, nierówności społecznej, nadętego frazesu politycznego, ideowego zagubienia.
Przemyślny szlachcic Don Kichote z Manczy uznany został za pierwszą nowożytną powieść europejską. Jest to bez wątpienia najwybitniejsze dzieło tego autora, na trwałe zadomowione w kulturze światowej. Jego bohater, ubogi szlachcic Alozo Quijano z Manczy, bez reszty pochłonięty lekturą romansów rycerskich, popada w obłęd, przybiera imię Don Kichota i w groteskowym przebraniu, na wynędzniałym koniu Rosynancie wyrusza w świat, by wzorem dawnych rycerzy bronić słabych i bezbronnych oraz naprawiać zło.
Rose Mbikwa, Angielka, wdowa po kenijskim opozycyjnym polityku prowadzi wyprawy dla członków klubu ornitologicznego. Harry Khan i Pan Malik, uczestnicy tych wypraw, niemal jednocześnie wpadają na pomysł zaproszenia atrakcyjnej Rose na doroczny bal myśliwski. Męskie zgromadzenie członków klubu stawia obu pretendentom zadanie: zaobserwowanie jak największej liczby ptaków. Ten, kto wygra zakład, będzie mógł pójść z Rose na bal. Zaczyna się pogoń za ptakami w malowniczych zakątkach Afryki.
Druga z cyklu książek Maya, klasyka światowej literatury podróżniczej i przygodowej, opisujących jego wędrówkę przez kraje arabskie. Obok znanych już z tomu "Przez pustynię" postaci, występują tu: nieporadny dowódca strażników twierdzy w Amadije Selim aga, jego chciwy zwierzchnik Izmaił bej, dumny szejk Kurdów berwaryjskich Kadir bej, nieprzyjaźni mu nestorianie, wreszcie - tajemniczy Duch Jaskini. Akcja książki toczy się w dzikiej scenerii gór Kurdystanu.
„Stawałem przy drzwiach i patrzyłem, jak podnosi kolejne kęsy, żuje, połyka, drapiąc się lewą dłonią po brzuchu, albo przewracając strony najgłupszej gazety. A potem odsuwała talerz, uwalniała jedną nogę z czarnych rajstop, stawiała stopę na krawędzi krzesła, sięgała po małe zakrzywione nożyczek i obcinała paznokcie. Pozbywała się cienkich, szarawych półksiężyców i mogłem wtedy uklęknąć i patrzeć, jak fragment jej ciała oddziela się, spada i przestaje być nią. Bezbarwna materia o obojętnej temperaturze znikała w cieniu krzesła, w cieniu pochylonej postaci. Przypadałem do podłogi, by odnaleźć te okruchy istnienia, już martwe, więc moje. Tak się umówiliśmy. Wśród okruchów i węzełków dywanu wymacywałem drobniuteńkie ostrza i zbierałem. Jej twarz nigdy nie była piękniejsza”.
„Stawałem przy drzwiach i patrzyłem, jak podnosi kolejne kęsy, żuje, połyka, drapiąc się lewą dłonią po brzuchu, albo przewracając strony najgłupszej gazety. A potem odsuwała talerz, uwalniała jedną nogę z czarnych rajstop, stawiała stopę na krawędzi krzesła, sięgała po małe zakrzywione nożyczek i obcinała paznokcie.”
W książce autor przedstawia poczynania tajemniczego gangu na tle odbudowującej się stolicy. Świetnie zorganizowani agenci - naganiacze wypełniają posłusznie polecenia szefa bandy utrzymującego swoisty "szpital psychiatryczny". Jakich używają sposobów, by usidlić swoje ofiary, skąd czerpią dochody i za jaką cenę można wrócić do normalnego życia...
XVIII-wieczny angielski epos komiczny pisany prozą, powieść o charakterze łotrzykowskim z elementami dydaktycznymi i prześmiewczymi. Klasyka angielskiego Oświecenia.
Powieść łotrzykowska - wyznania pirata Boba Singletona, którego awanturniczy żywot obfitował w wiele niebezpiecznych przygód, niespodzianek i perypetii. Defoe to nie tylko Robinson Cruzoe!
O pisaniu i o kręceniu, o Wajdzie i o Wałęsie, o Polakach i o Polsce. Czarny humor miesza się w tej opowieści z czarną rzeczywistością, tragedia z groteską, prawda z fikcją, a PRL z wolną Polską. Mieszanka piorunująca. Warto porównać z filmem. „Chciałem wyjaśnić, że piszę tę książkę głównie ze skąpstwa, bo ze dwadzieścia scen, co je napisałem, i parę pomysłów do filmu nie weszło. A ja niektóre lubię, czyli jak mają zginąć na zawsze, to je lepiej zapiszę. Z żadnego tam żalu, goryczy albo żądzy odwetu, boby to było śmieszne. Podobno Harold Pinter, jak chciał się zemścić na żonie za to, że go zdradza, zerżnął jej kochanka. Ja nie mam takich możliwości.”
"Ptasiek" jest niezwykłą opowieścią o przyjaźni i marzeniach, o miłości i wojnie, o szaleństwie i pięknie, jest historią młodego człowieka, któremu obsesyjna miłość do ptaków umożliwia ucieczkę od ponurej rzeczywistości.
Dzieje Fabrycego del Dongo – młodszego syna mediolańskiego arystokraty i bogacza, który odrzuca syna, ponieważ ten przejawia fascynację Napoleonem. Brak miłości ojcowskiej z nawiązką rekompensują Fabrycemu kobiety, od ukochanej ciotki, przez markietanki, aktorki i właściwie wszystkie, które spotyka na swej drodze. Stendhal cudownie plecie burzliwą historię miłości między Fabrycym, hrabiną Sanseverina i córką strażnika więzienia. Znajdziemy w tej opowieści mistrzowskie opisy uczuć, zawiłe intrygi i znakomite portrety psychologiczne. A także opis uroczego świata, którego dawno już nie ma.
Dzieje Fabrycego del Dongo – młodszego syna mediolańskiego arystokraty i bogacza, który odrzuca syna, ponieważ ten przejawia fascynację Napoleonem. Brak miłości ojcowskiej z nawiązką rekompensują Fabrycemu kobiety, od ukochanej ciotki, przez markietanki, aktorki i właściwie wszystkie, które spotyka na swej drodze. Stendhal cudownie plecie burzliwą historię miłości między Fabrycym, hrabiną Sanseverina i córką strażnika więzienia. Znajdziemy w tej opowieści mistrzowskie opisy uczuć, zawiłe intrygi i znakomite portrety psychologiczne. A także opis uroczego świata, którego dawno już nie ma.
Ostatnia powieść Kosińskiego to książka równie wybitna i niepowtarzalna, jak "Malowany ptak", głośny niezwykły debiut, który przyniósł pisarzowi międzynarodową sławę. Pustelnik tym różni się od wcześniejszych powieści autora, w których pisarz chłodno i wnikliwie przedstawiał otaczający nas świat i jego wynaturzenia, że ukazuje nie zewnętrzną, lecz wewnętrzną rzeczywistość autora; stanowi zapis procesu twórczego, ukazuje, co kłębi się w duszy i umyśle pisarza, jak ze wspomnień, doświadczeń i zapamiętanych cytatów rodzi się nowe dzieło. Drobiazgowo analizując i opisując siebie, Kosiński otwiera nowe drzwi przed literaturą, a zarazem udowadnia, że powieść stanowiąca rewolucję pod względem techniki narracji, zaopatrzona w więcej cytatów i przypisów niż niejedno dzieło naukowe, może bawić, wzruszyć i trzymać w napięciu.
Źródeł napisanego w 1935 r. „Pylonu” szukać należy w lotniczych zainteresowaniach pisarza. W czasie I wojny światowej pragnął służyć w amerykańskim, a następnie kanadyjskim lotnictwie wojskowym. Nic z tego nie wyszło, Faulkner stworzył więc na użytek publiczny historię swoich frontowych wyczynów, na tyle sugestywną, że znalazła się w większości jego oficjalnych biografii. Wiedzę o „wspaniałych mężczyznach na latających maszynach” spożytkował następnie w „Pylonie”. Książkę tę odczytywać można w różny sposób, także wprost — jako dramatyczną opowieść o desperatach, którzy muszą latać. I ginąć.