Pielgrzym
10,00 zł
Bohater książki wyrusza do Santiago de Compostela. Towarzyszy mu tajemniczy przewodnik, Petrus, nauczyciel Praktyk Zakony RAM. To właśnie pod jego okiem pielgrzym jest poddawany najrozmaitszym próbom i ćwiczeniom. Z tej niezwykłej podróży, podczas której przeżyje wiele spotkań z aniołami i demonami oraz weźmie udział w tajemniczej ceremonii templariuszy, bohater wróci odmieniony, przekonany, że to, co jest niezwykłe, znajduje się na „drodze zwykłych ludzi”.
1 w magazynie
| Autor dzieła | Paulo Coelho |
| Wydawnictwo | Świat Książki |
| Seria | |
| Rok wydania | 2012 |
| Wymiary | 175 x 110 mm |
| Ilość stron | 302 |
| Numer ISBN | 9788327302434 |
| Typ okładki | Miękka |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Bardzo dobra |
| Uwagi techniczne |
Bohater książki wyrusza do Santiago de Compostela. Towarzyszy mu tajemniczy przewodnik, Petrus, nauczyciel Praktyk Zakony RAM. To właśnie pod jego okiem pielgrzym jest poddawany najrozmaitszym próbom i ćwiczeniom. Z tej niezwykłej podróży, podczas której przeżyje wiele spotkań z aniołami i demonami oraz weźmie udział w tajemniczej ceremonii templariuszy, bohater wróci odmieniony, przekonany, że to, co jest niezwykłe, znajduje się na „drodze zwykłych ludzi”.
Podobne produkty
"Święta strefa", odbiegająca swym charakterem od głównego nurtu twórczości Fuentesa, jest powieścią lżejszego kalibru: główni jej bohaterowie to gwiazda filmowa - której pierwowzorem była - według opinii krytyków, słynna meksykańska aktorka Maria Felix - i jej dorosły syn.
Ameryka, początek XX wieku. Epoka wielkich odkryć, wynalazków i gwałtownego rozwoju techniki, epoka wielkich przemian społecznych i politycznych. Na tym tle toczy się akcja "Ragtime’u", falująca jak tytułowa synkopowana murzyńska muzyka tamtych czasów. Liczne wątki tej powieści splatają się w pełen ekspresji obraz amerykańskiego społeczeństwa.
Proza Pilcha przypomina, że życie składa się ze złudzenia wieczności i z przerażającej utraty tego złudzenia.„Żółte światło” łączy wątki ściśle autobiograficzne z zupełnie fantastycznymi. Pilch eksploruje, eksploatuje i przetwarza własny życiorys i dotychczasową twórczość, kreując z nich literaturę najwyższej próby. To proza zgubna i uzależniająca. Krystalicznie czysta i szlachetnie zmącona.
To powieść o starości, do której każdy z nas musi dojrzeć. ...o zmierzchu, o trwaniu w tym przedziwnym stanie, w którym jak sugeruje nam Kamiński już wcale nie jest takie pewne, po czyjej jest się stronie: tych, którzy żyją, czy tych, którzy żyli? Poza tym, co to znaczy: żyli? Skoro cały czas się z nimi rozmawia, to może jednak oni nadal są? Może jest na to choć cień szansy?