Dzikie orchidee
10,00 zł
„Dzikie orchidee” – pierwsza książka Bogusława Kaczyńskiego stała się bestsellerem wydawniczym i mimo ogromnego nakładu znikła w ciągu paru godzin z półek księgarskich. Do anegdot należą już opowieści o szturmie kupujących na lady księgarskie, o wybitych szybach, sforsowanych drzwiach i stratowaniu Kaczyńskiego przez napierający tłum wielbicieli uczestniczących w premierze „Dzikich orchidei” w salonie literackim „Expresu Wieczornego”.
Parę tygodni później „Dzikie orchidee” zdobyły w plebiscycie czytelników i księgarzy tytuł „Książki Roku”, Kaczyński uznany został „Autorem Roku”, a jury powołane przez Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich wpisało książkę na listę dziesięciu najpoczytniejszych tytułów i skierowało do natychmiastowego wznowienia.
1 w magazynie
| Autor dzieła | Bogusław Kaczyński |
| Wydawnictwo | Wydawnictwa Radia i Telewizji |
| Seria | |
| Rok wydania | 1983 |
| Wymiary | 195 x 125 mm |
| Ilość stron | 179 |
| Numer ISBN | 83-212-0257-8 |
| Typ okładki | Miękka |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Dobra |
| Uwagi techniczne | DB, niewielkie ślady użytkowania, lekkie zagniecenia rogów. |
„Dzikie orchidee” – pierwsza książka Bogusława Kaczyńskiego stała się bestsellerem wydawniczym i mimo ogromnego nakładu znikła w ciągu paru godzin z półek księgarskich. Do anegdot należą już opowieści o szturmie kupujących na lady księgarskie, o wybitych szybach, sforsowanych drzwiach i stratowaniu Kaczyńskiego przez napierający tłum wielbicieli uczestniczących w premierze „Dzikich orchidei” w salonie literackim „Expresu Wieczornego”.
Parę tygodni później „Dzikie orchidee” zdobyły w plebiscycie czytelników i księgarzy tytuł „Książki Roku”, Kaczyński uznany został „Autorem Roku”, a jury powołane przez Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich wpisało książkę na listę dziesięciu najpoczytniejszych tytułów i skierowało do natychmiastowego wznowienia.
„Ta niewielka książka napisana z lekkością, pasją i szczerą miłością do muzyki jest kopalnią wiedzy o gwiazdach, kompozytorach, premierach, operowych instytucjach i wydarzeniach, które wywarły przemożny wpływ na oblicze współczesnej kultury. W ciekawej, często anegdotycznej formie autor potrafi opowiadać o tradycji , legendarnych primadonnach i tenorach, a także o rzeczach trudnych, z pozoru dostępnych dla wtajemniczonego kręgu miłośników opery. Tę książkę się czyta! Gorąco polecam ją amerykańskim wydawcom”
Podobne produkty
Pieśniarka Warszawy to barwna opowieść biograficzna napisana przez człowieka, który znał Ordonkę osobiście. Jako jedna z niewielu osób spotykał aktorkę w ostatnich latach jej życia. Opisał losy artystki, opierając się na jej własnych wspomnieniach, relacjach ludzi z otoczenia aktorki i własnych spostrzeżeniach wyniesionych ze spotkań z nią. Książka oddaje znakomicie atmosferę czasów, w których żyła i występowała na scenach warszawskich teatrów i kabaretów: niepowtarzalny klimat stolicy doby Dwudziestolecia Międzywojennego, a także dramatyczne wojenne i okupacyjne dzieje miasta. Podaje wiele nieznanych dotąd faktów z życia aktorki, opowiada o losach całego artystycznego środowiska ówczesnej Warszawy.
Przełomowa, pierwsza na naszym rynku biografia fascynującego aktora, który od ponad pół wieku współtworzy historię światowego kina. To opowieść o jego długiej drodze do wielkiej kariery, a także o zmaganiach w relacjach osobistych, które powodowały wiele zaskakujących zwrotów w jego życiu.
Pod nowym tytułem Czytelnik otrzymuje zmienioną i uzupełnioną wersję książki „Film grozy” opublikowanej w roku 1970 w serii „X muza”. W ciągu tych kilkunastu lat gatunek operujący fantastyką i przerażeniem znacznie się rozwinął, częściej też trafia na nasze ekrany – w kinach i telewizji. Nie przestał być przygodą wyobraźni. Jest fenomenem z pogranicza sztuki i […]
Poeta Jan Lechoń - autorem pokaźnego tomu rzeczy teatralnych? Twórca kilkudziesięciu raptem wierszy, kilku fragmentów dramatycznych i czterech przekładów sztuk - krytykiem teatralnym o sporym dorobku? Pisarz cierpiący przez całe życie na obezwładniającą go latami niemoc tworzenia, z czym wcale się nie ukrywał - i tyle prac o teatrze po sobie zostawił?