Jeszcze dzisiaj nie usiadłam
12,00 zł
Jak żyć? To z pozoru proste pytanie Agnieszka Drotkiewicz zadała dziesięciu różnym osobom. Usłyszała dziesięć różnych życiorysów, dla których osią jest czy była praca, sztuka, religia, natura. Dziesięć opowieści o pomyłkach, ślepych zaułkach, ale i wielkich odkryciach, olśnieniach, prowadzących do głębszego i lepszego zrozumienia tego, co w życiu ważne. O sprawach drobnych i fundamentalnych, o przełomowych wydarzeniach i spotkanych na drodze ludziach. A nade wszystko o zadanej nam na całe lata pracy dojrzewania.
Brak w magazynie
| Autor dzieła | Agnieszka Drotkiewicz |
| Wydawnictwo | Czarne |
| Seria | |
| Rok wydania | 2011 |
| Wymiary | 205 x 125 mm |
| Ilość stron | 330 |
| Numer ISBN | 9788375362411 |
| Typ okładki | Miękka |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Bardzo dobra |
| Uwagi techniczne | Niewielki przekos grzbietu, BDB- |
Jak żyć? To z pozoru proste pytanie Agnieszka Drotkiewicz zadała dziesięciu różnym osobom. Usłyszała dziesięć różnych życiorysów, dla których osią jest czy była praca, sztuka, religia, natura. Dziesięć opowieści o pomyłkach, ślepych zaułkach, ale i wielkich odkryciach, olśnieniach, prowadzących do głębszego i lepszego zrozumienia tego, co w życiu ważne. O sprawach drobnych i fundamentalnych, o przełomowych wydarzeniach i spotkanych na drodze ludziach. A nade wszystko o zadanej nam na całe lata pracy dojrzewania.
Podobne produkty
Wybór esejów, przemówień, fragmentów dziennika, notatek – ukazuje oryginalność myślenia Musila jako krytyka literatury i kultury.
Przed 1989 r. władze ukraińskie i niemieckie niechętnie wspominały o mordzie dokonanym na polskich profesorach lwowskich uczelni. Pamiętały o nich ich rodziny, przyjaciele czy dawni uczniowie...
W erze informacji systemy informacyjne mogą być i bronią, i celem ataku. Choć wiele uwagi poświęca się wojnie informacyjnej, podchodzi się do tego zbyt ogólnie, bez dostatecznych podstaw analitycznych.
ONE. RESORTOWE DZIECI. „Violetty”, „Kowalscy”, Literaci”, „Poeci”, „Daniele” i inni. Połączeni solidarnością grupową i interesami, posługujący się wprawnie relatywizmem moralnym, szyderstwem i ośmieszaniem. Często, w razie pilnej potrzeby, pełniące rolę „dyżurnych autorytetów moralnych”, szczujących przeciw zbyt niepokornym, zbyt dociekliwym – myślącym, ponad ICH miarę, po prostu inaczej.