Barański
14,00 zł
Andrzej Barański tworzy kino o niekonwencjonalnej dramaturgii. Reżyser programowo unika sensacyjnych wątków i zaskakującej intrygi. Kładzie nacisk na to, co dzieje się między zdarzeniami i z pietyzmem traktuje każdy szczegół. Jak sam mówi, jego filmy należy mierzyć w centymetrach, nie metrach. Barański najczęściej opowiada historie prostych ludzi, fascynują go prowincja i codzienność oraz mikrokosmosy niewielkich społeczności.
1 w magazynie
Autor dzieła | Piotr Marecki |
Wydawnictwo | Krytyka Polityczna |
Seria | Przewodnik Krytyki Politycznej |
Rok wydania | 2009 |
Wymiary | 195 x 120 mm |
Ilość stron | 271 |
Numer ISBN | 978-83-61006-56-5 |
Typ okładki | Miękka |
Stan obwoluty | - |
Stan ogólny książki | Bardzo dobra |
Uwagi techniczne | Stan BDB- (lekkie przybrudzenia i ślady magazynowania). |
Andrzej Barański tworzy kino o niekonwencjonalnej dramaturgii. Reżyser programowo unika sensacyjnych wątków i zaskakującej intrygi. Kładzie nacisk na to, co dzieje się między zdarzeniami i z pietyzmem traktuje każdy szczegół. Jak sam mówi, jego filmy należy mierzyć w centymetrach, nie metrach. Barański najczęściej opowiada historie prostych ludzi, fascynują go prowincja i codzienność oraz mikrokosmosy niewielkich społeczności.
O potędze polskiego kina nierzadko decydował jego związek z literaturą. Po 1989 roku, kiedy wielu reżyserów sięgało po scenariusze oryginalne, Barański jako jeden znielicznych pozostał wierny pisarzom. I to właśnie oni są bohaterami wywiadu rzeki Piotra Mareckiego: Czycz, Wojciechowski, Stoberski, Stańczakowa, Siemiński, Kuncewiczowa, Filipowicz, Kozieł, Różewicz, Choromański, Brzuszek, Kotula, Fydrych i Masternak.
„Wygrzebuję stare polskie filmy z niezrewidowanego zbioru VHS-ów, między innymi filmy Andrzeja Barańskiego, który wydaje mi się jednym z najlepszych reżyserów polskich – u niego jest taki poziom wrażliwości na szczegół życia, jakim mało kto w kinie dysponuje. Czy nakręcenie czegoś choć trochę podobnego byłoby w tej chwili możliwe? Jak to możliwe, że takie rzeczy powstawały u nas, pomimo cenzury? Czy dlatego, że pieniądze nie wchodziły w grę?”
(Dorota Masłowska, „Gazeta Wyborcza” z 22 maja 2009)
Podobne produkty
W niniejszym zbiorze znajdują się dwa słuchowiska pochodzące z drugiej połowy lat osiemdziesiątych (Happening, Stoliczku, nakryj się) oraz trzy powstałe współcześnie (Johny Enigma, Nierozłączni, Spowiedź).
"Jeśli ja, po rozstaniu z teatrem, nie umarłam, to tylko dlatego, że nadal chciałam się uczyć. Jak mam teraz żyć, nie tonąc we wspomnieniach, w tęsknotach za oklaskami czy w smutkach losowo pogłębiającej się samotności?... Jak stworzyć w myślach nieegocentryczne, a zatem lepsze, bo mądrzejsze, jutro? Którejś nocy przyśniło mi się, że Ktoś skrzydlaty potrafi to robić bezbłędnie.” – fragment książki.
W przewodniku znajdują się omówienia baletów o wysokich walorach muzycznych, choreograficznych i reżyserskich, ułożone w porządku alfabetycznym według tytułów. Hasła zawierają: nazwiska poszczególnych realizatorów baletu i odtwórców głównych ról w spektaklu premierowym, streszczenie libretta i planu choreograficznego, krótkie omówienie i charakterystykę baletu.
Barbara Krafftówna stworzyła jeden z najciekawszych i zapadających w pamięć portretów kobiecych w kinie – Felicję w „Jak być kochaną”. Wzorcowa aktorka w dramatach Witkacego. Pierwsza odtwórczyni Gombrowiczowskiej tytułowej „Iwony, księżniczki Burgunda” i wykonawczyni słynnego walca „Embarras”. Niezapomniana aktorka legendarnego Kabaretu Starszych Panów, która przeklinała Bohdana Łazukę, szarpała bas i nudziła się w czasie deszczu...