Wprowadzenie do metafizyki
169,00 zł
Prezentowane w niniejszym tomie teksty Martina Heideggera stanowią zapis wykładu poświęconego podstawowym problemom metafizyki, wygłoszonego w semestrze letnim 1935 na uniwersytecie we Fryburgu Bryzgowijskim.
Brak w magazynie
Autor dzieła | Martin Heidegger |
Wydawnictwo | KR |
Seria | |
Rok wydania | 2000 |
Wymiary | 190 x 125 |
Ilość stron | 189 |
Numer ISBN | 8386989696 |
Typ okładki | Miękka |
Stan obwoluty | - |
Stan ogólny książki | Nowa |
Uwagi techniczne | Możliwe znikome ślady przechowywania i przeglądania |
Prezentowane w niniejszym tomie teksty Martina Heideggera stanowią zapis wykładu poświęconego podstawowym problemom metafizyki, wygłoszonego w semestrze letnim 1935 na uniwersytecie we Fryburgu Bryzgowijskim.
UNIKAT.
Podobne produkty
"Myśli" to niezwykły zbiór tekstów geniusza matematycznego i fizycznego, człowieka, który poznał krąg ludzkich umiejętności i dostrzegłszy ich nicość zwrócił swoją myśl ku religii.
Goodman przekonany, że umysł działa na wszystkich poziomach naraz, nie zgadza się na oddzielanie danych zmysłowych od ich konceptualizacji. Istnieje wiele sposobów porządkowania percepcji, dlatego nie można zbudować jednego systemu ujmującego całość rzeczywistości. Goodman kładzie nacisk na różnorodność "wersji świata" oraz pojęć i narzędzi skutecznych w ramach określonych koncepcji.
Oto kolejna książka, którą Profesor Tadeusz Sławek pisze „po swojemu”: bez tytułów rozdziałów, bez porządkujących „punktów” i „podpunktów”, unikając definiowania i wyrokowania. Daje się prowadzić przeróżnym tekstom: drąży zdania z Brocha i Kafki, z Rilkego i Owena, z Szekspira i Camusa. Tytuł jego eseju filozoficznego, Śladem zwierząt. O dochodzeniu do siebie, wytycza kierunek refleksji. Zamiast „tropienia zwierząt” mowa jest o wędrówce ich „śladami” w poszukiwaniu istoty człowieczeństwa. Kto jednak szuka odpowiedzi na pytanie, kim jest człowiek, musi najpierw zmierzyć się z myślą o przemijaniu.
"Co zostaje z Auschwitz" to trzecia część trylogii Giorgio Agambena, w której centralną rolę odgrywa figura Homo Sacer – człowieka całkowicie odartego z godności, który jest już tylko nagim życiem. Ekstremalną formą Homo Sacer był więzień obozu koncentracyjnego tuż przed swoją ostatnią drogą do komory gazowej („muzułman”). Jak żywy trup, budził już tylko niechęć.