NUSECH POJLN – Studia z dziejów kultury jidysz w powojennej Polsce
27,00 zł
Prezentowane tutaj teksy przybliżają socjologiczną charakterystykę pokolenia polskich komunistów-Żydów, którzy podjęli, jak się okazało, daremny wysiłek kultywowania kultury we własnym języku. Artykuły te opisują także polityczną atmosferę, w jakiej Żydzi prowadzili swoją działalność.
Brak w magazynie
| Autor dzieła | Magdalena Ruta (red.) |
| Wydawnictwo | Austeria |
| Seria | |
| Rok wydania | 2008 |
| Wymiary | 205 x 145 |
| Ilość stron | 356 |
| Numer ISBN | |
| Typ okładki | Miękka |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Bardzo dobra |
| Uwagi techniczne | Znikome ślady magazynowania i przeglądania. |
Spis treści:
- Problematyka żydowska w polityce komunistów w latach 1949–1953 (Bożena Szaynok)
- Komuniści w „sektorze żydowskim”: tożsamość, etos i struktura instytucjonalna (Jaff Schatz)
- Żydowscy komuniści po Holokauście wobec języków polskiego żydostwa (August Grabski, Martyna Rusiniak)
- Żydowskie Towarzystwo Krzewienia Sztuk Pięknych – próba kontynuowania żydowskiego życia artystycznego w latach 1946–1949 (Renata Piątkowska)
- Prasa polska a teatr jidysz w Polsce (1947–1956) – parawany dialogu. Część I: Wypisy ze świata pozorów (Mirosława M. Bułat)
- Kilka uwag o wydawnictwie „Idisz Buch” (Joanna Nalewajko-Kulikow)
- Gazeta „Fołks-Sztyrme” – refleksje osobiste (Mojsze Szklar)
- „Nasz Głos” – polskojęzyczny dodatek do „Fołks-Sztyrme” (Józef Sobelman)
- Wpływ polskich Żydów na odrodzenie kultury jidysz w ZSRR (Gennady Estraikh)
- Przyczyny emigracji pisarzy jidysz z Polski (Nathan Cohen)
- Tematy literatury jidysz w Polsce lat 1945–1949; Rekonesans badawczy (Magdalena Ruta)
- Obraz powojennej Polski w twórczości Lejba Olickiego (Magdalena Sitarz)
- Literatura jidysz w publikacjach polskich okresu PRL (Eugenia Prokop-Janiec)
Podobne produkty
Jerzy Gruba w latach 1979–83 był komendantem wojewódzkim MO w Katowicach. W 1981 r. podległe mu jednostki ZOMO brały udział w pacyfikacji kopalni „Wujek”. W październiku 1982 r. został awansowany do stopnia generała brygady MO. W latach 1983–1985 był zastępcą komendanta głównego MO. Stał na czele zespołu, który tuszował dowody w sprawie zabójstwa Grzegorza Przemyka.
Następnie upojona polityczną „odwilżą”, słuchająca jazzu, ubierająca się według własnych gustów oraz możliwości, oczarowana kinem francuskim i włoskim neorealizmem. Jeszcze inna była młodzież dekady Edwarda Gierka, marząca o własnym M-ileś w wielkopłytowym blokowisku, o czterech kółkach i wakacyjnych wyjazdach nad czarnomorskie wybrzeże. Wreszcie młodzi ludzie z ostatniej dekady PRL-u pod rządami generała Jaruzelskiego – zbuntowani, z przyczepionym do swetra opornikiem albo apatyczni, pozbawieni wiary, że socjalizm rzeczywiście może wylegitymować się „ludzką twarzą”...
W kilka dni po wydarzeniach w Bydgoszczy, w ciągle jeszcze napiętej sytuacji politycznej, IX Plenum Komitetu Centralnego PZPR podjęło 30 marca 1981 roku decyzję o zwołaniu nadzwyczajnego zjazdu partii. Kierownictwo PZPR, wahające się do tej pory między reformami a zachowaniem wszystkich dotychczasowych prerogatyw partii, oscylujące między ugodowym a twardym kursem wobec "Solidarności", deklarujące gotowość wprowadzenia zmian w aparacie, a jednocześnie broniące do ostatka każdego prominenta oskarżonego przez opinię publiczną o nieudolność...
Krótki pobyt Napoleona w Międzyrzeczu mógłby się zakończyć fatalną katastrofą dla Francji. Radca podatkowy Sprengepiel, pruski patriota, powiązał bowiem plan zastrzelenia cesarza Francuzów. Uważał go bowiem za tyrana i sprawcę wszystkich nieszczęść Prus. Pożyczył od miejscowego murarza Buttela rusznicę i ulokował się z nią na wieży ratuszowej, w znajdującej się tam celi więziennej, w odległości 15 stóp od domu Vollnera.