Makdonaldyzacja społeczeństwa
66,00 zł
Ludzie, którzy makdonaldyzują zbiorowe żywienie, ale także służbę zdrowia, oświatę, sprzedaż detaliczną, nawet usługi seksualne, pragną czynić to wydajnie: dla klienta – tanio, dla społeczeństwa masowo, a dla właścicieli – z dużym zyskiem. Triumfy makdonaldyzacji zbiegają się w czasie z całkowitym załamaniem się wszelkich ideologii, które oferowały masom obietnicę lepszego. Ritzer nie waha się przed kasandrycznymi proroctwami, ale sądzi, że należy się tej historycznej konieczności makdonaldyzacji sprzeciwić.
Brak w magazynie
| Autor dzieła | George Ritzer |
| Wydawnictwo | Muza S.A. |
| Seria | Spectrum |
| Rok wydania | 2005 |
| Wymiary | 190 x 125 mm |
| Ilość stron | 405 |
| Numer ISBN | 83-7319-451-7 |
| Typ okładki | Miękka |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Bardzo dobra |
| Uwagi techniczne |
Czym jest makdonaldyzacja?
Definicja podana we wstępie określa ją następująco: „Jest to proces, na mocy którego zasady prowadzenia restauracji szybkiej obsługi upowszechniają się, zagarniając coraz większe połacie życia społecznego w Stanach Zjednoczonych i na całym świecie”.
Ludzie, którzy makdonaldyzują zbiorowe żywienie, ale także służbę zdrowia, oświatę, sprzedaż detaliczną, nawet usługi seksualne, pragną czynić to wydajnie: dla klienta – tanio, dla społeczeństwa masowo, a dla właścicieli – z dużym zyskiem. Triumfy makdonaldyzacji zbiegają się w czasie z całkowitym załamaniem się wszelkich ideologii, które oferowały masom obietnicę lepszego. Ritzer nie waha się przed kasandrycznymi proroctwami, ale sądzi, że należy się tej historycznej konieczności makdonaldyzacji sprzeciwić.
Podobne produkty
Antologia pism wybitnego znawcy sztuki, filozofa i estetyka. Obok tekstów Tatarkiewicza, poświęconych sztuce i estetyce, znalazły się tu fragmenty jego intelektualnej autobiografii; Staje się ona swoistym przewodnikiem po wyborze prac teoretycznych filozofa.
Tractatus politicus, czyli traktat polityczny, był ostatnim i niekompletnym traktatem napisanym przez Barucha Spinozę. Został napisany w latach 1675–77 i opublikowany pośmiertnie w 1677 r.
Bezpieczeństwo kulturowe jest czymś więcej niż prostą sumą bezpieczeństwa poszczególnych jednostek. Stanowi nową jakość. Wynika z tego prawidłowość dotycząca różnicy między bezpieczeństwem kulturowym, a społecznym. Obszar Islamskiej Republiki Afganistanu nabiera w tym kontekście nowego znaczenia. Operacje militarne prowadzone w odmiennym środowisku kulturowym wymagają solidnej i merytorycznej wiedzy o tym regionie.
W książce podjęto ważne kwestie dotyczące takiej normalizacji życia społecznego, by problemy osób z niepełnosprawnością nie schodziły na peryferie życia, a rozwiązanie ich nie było aktem łaski nas, zwanych pełnosprawnymi, lecz codzienną powinnością.