Dyskurs jako struktura i proces
130,00 zł
To najnowsze i najbardziej kompleksowe omówienie najważniejszych aspektów badań nad komunikacją, dokonane w kontekście językowym, kulturowym, społecznym i sytuacyjnym. Po książkę powinni sięgnąć studenci kierunków humanistycznych, zwłaszcza o specjalizacji językoznawczej i nauczycielskiej. Zamieszczone tu artykuły mogą być również wykorzystane w kształceniu interdyscyplinarnym – zainteresują psychologów, socjologów, filozofów, antropologów oraz dziennikarzy.
Brak w magazynie
| Autor dzieła | Praca zbiorowa |
| Wydawnictwo | PWN |
| Seria | |
| Rok wydania | 2001 |
| Wymiary | 240 x 170 mm |
| Ilość stron | 276 |
| Numer ISBN | 9788301135324 |
| Typ okładki | Miękka |
| Stan obwoluty | - |
| Stan ogólny książki | Bardzo dobra |
| Uwagi techniczne | Nieznaczne ślady magazynowania, minimalnie zadarte rogi. |
To najnowsze i najbardziej kompleksowe omówienie najważniejszych aspektów badań nad komunikacją, dokonane w kontekście językowym, kulturowym, społecznym i sytuacyjnym. Po książkę powinni sięgnąć studenci kierunków humanistycznych, zwłaszcza o specjalizacji językoznawczej i nauczycielskiej. Zamieszczone tu artykuły mogą być również wykorzystane w kształceniu interdyscyplinarnym – zainteresują psychologów, socjologów, filozofów, antropologów oraz dziennikarzy.
UNIKAT
Podobne produkty
"Co zostaje z Auschwitz" to trzecia część trylogii Giorgio Agambena, w której centralną rolę odgrywa figura Homo Sacer – człowieka całkowicie odartego z godności, który jest już tylko nagim życiem. Ekstremalną formą Homo Sacer był więzień obozu koncentracyjnego tuż przed swoją ostatnią drogą do komory gazowej („muzułman”). Jak żywy trup, budził już tylko niechęć.
Condillac wszelką wiedzę wywodził z doświadczenia zewnętrznego, uzyskiwanego za pomocą zmysłów. Jednak w przeciwieństwie do Locke'a pojmował umysł ludzki jako całkowicie bierny, nie posiadający żadnych idei ani dyspozycji wrodzonych zbiornik wrażeń doznanych i zapamiętanych. Cała treść i funkcje umysłu powstają jako efekt bodźców zewnętrznych. Postęp umysłu zależy od posługiwania się znakami umownymi. Condillac za znaki uważał nie tylko wyrazy mowy, ale również pojęcia, wskazywał na wspólną naturę myśli i mowy. Nasze pojęcia są tylko znakami, nasze wrażenia są tylko stanami subiektywnymi; dają niewiele wiadomości o rzeczach i własnej jaźni.
"Myśli" to niezwykły zbiór tekstów geniusza matematycznego i fizycznego, człowieka, który poznał krąg ludzkich umiejętności i dostrzegłszy ich nicość zwrócił swoją myśl ku religii.
Można uznać ten zbiór krótkich felietonów-esejów za literacki debiut Emila Ciorana, choć w tej formie książkowej ukazały się one dopiero po jego śmierci. Pewne motywy przewijają się w nich cały czas: irracjonalność życia, relacja między cierpieniem, szczęściem a „przeznaczeniem”, problem Rumunii, która pozostanie jego miłością i fatum przez resztę życia na emigracji, kwestie filozofii, literatury, muzyki, sztuki.